بازتاب هنری تضاد در شعر ابوتمام و ویکتور هوگو (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از شیوه های سبکی و متمایز در شعر ابوتمام و ویکتورهوگو،کاربرد آرایه تضاد است.این جستار با هدف دست یابی به برخی نشانه های تشابه و تفاوت سبکی کاربرد آرایه تضاد در شعر ابوتمام و هوگو، با روش تحلیل محتوای کیفی در پی کشف نشانه های زیباشناختی تضاد در شعر این دو شاعر است تا در نهایت دانسته شود چگونه آرایه تضاد سبب غنای شعر این دو شاعر شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که تضاد در شعر ابوتمام وهوگو، کارکرد زیبایی شناسی و فلسفی دارد و از پیوندی بنیادین با معنا حکایت می کند با این تفاوت که جنبه واژگانی تضاد در شعر هوگو بارزتر است.تضاد رفتاری و کاربردی از پربسامدترین تضادها در شعر ایشان است و دلیل این بسامد بالا پیوند این دو تضاد با مفهوم و ساختار کلی شعر است. ابوتمام برای تعبیر از افکار و فلسفه ذهنیش در کنار دیگر تصاویر، از رنگ این تضادها بهره برده است، هوگو نیز علی رغم سادگی بیان، هرگاه شعر خود را به این دو تضاد مزین نموده، شیوه بیان او همانند ابوتمام پیچیده گردیده است.Artistic reflection of contradiction in the poetry of Abu Tamam and Victor Hugo
One of the unique and stylistic methods in the poetry of Abu Tamam and Victor Hugo is the use of contradictions. This article aims to find some similarities and stylistic differences in the use of contradictions in the poetry of Abu Tamam and Hugo, and seeks to see how the contradictions has enriched the poetry of the two poets. In this essay, based on the method of qualitative content analysis, findings show that the contradiction in the poetry of Abu Tamam and Victor Hugo has aesthetic and philosophical functions and indicates a fundamental connection with meaning. Behavioral and practical contradictions is one of the most frequent contradictions in the poetry of Abu Tamam and Hugo. The reason for the frequent use of these two contradictions is their connections with the general concept and structure of poetry. Abu Tamam has used the color of these contradictions to interpret his thoughts and philosophical ideas along with other literary images. Despite the simplicity of his poetry, Hugo’s style of expression has become as confusing and complicated as that of Abu Tamam, whenever he has decorated his poetry with these two contradictions.