اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی زنان مبتلا به سرطان پستان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی، زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران زن 20 تا ۴۵ سال مبتلا به سرطان پستان که با توجه به معاینات بالینی و آزمایشگاهی توسط متخصص، تشخیص قطعی بیماری سرطان پستان دریافت کردند، بود. از این بین تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (روان درمانی مثبت گرا) و گواه به صورت تصادفی جایگزین شدند (15 نفر در هر گروه). سپس گروه آزمایش در 10جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) با روش های روان درمانی مثبت گرا براساس پروتکل سلیگمن (2006) تحت درمان قرار گرفتند و گروه لیست انتظار تا پایان پیگیری تحت هیچ گونه مداخله ای قرار نگرفت. داده ها با کمک پرسشنامه های امید به زندگی اسنایدر (2000) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (1989) جمع آوری و از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و با استفاده از نرم افزار SPSS-22 تحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که روان درمانی مثبت گرا بر امید به زندگی (35/36=F، 001/0>P) و بهزیستی روان شناختی (54/13=F، 001/0>P) زنان مبتلا به سرطان پستان اثربخش است. نتیجه گیری: در نتیجه، متخصصان سلامت می توانند از هر این روش در کنار سایر روش های درمانی برای بهبود امید به زندگی، بهزیستی روان شناختی گروه های آسیب پذیر از جمله مبتلایان به سرطان پستان استفاده کنند.The Effectiveness of Positive Psychotherapy on Life Expectancy and Psychological Well-Being in Women with Breast Cancer
Aim: The aim of this study was to determine the effectiveness of positive psychotherapy on life expectancy and psychological well-being in women with breast cancer. Method: The research method was semi-experimental with pre-test-post-test design and follow-up with the control group. The statistical population consisted of all female patients between the ages of 20 and 45 with breast cancer who received a definitive diagnosis of breast cancer according to clinical and laboratory examinations by a specialist. Among them, 30 subjects were selected by available non-random sampling method and were randomly assigned to two experimental groups (positive-oriented psychotherapy) and control (15 in each group). Then, the experimental group was treated with positive psychotherapy methods based on Seligman’s (2006) protocol in 10 sessions of 90 minutes (one session per week) and the waiting list group did not undergo any intervention until the end of the follow-up. Data were collected using Snyder's Life Expectancy Questionnaire (2000) and Ryff Psychological Well-Being Questionnaire (1989) and analyzed by repeated measure analysis of variance using SPSS-22 software. Results: The results showed that positive-oriented psychotherapy affected life expectancy (F=36.35, P>0.001) and psychological well-being (F=13.54, P<0.001) in women with breast cancer. Conclusion: As a result, health professionals can use any method along with other treatment methods to improve life expectancy, psychological well-being of vulnerable groups, including breast cancer patients.