آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۷

چکیده

Abstract Objective: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of emotion-focused therapy on anxiety and quality of life in women with breast cancer. Method: A quasi-experimental design was used to collect pre-test, post-test and follow-up data (three months after) from treatment and control groups. The sample consisted of 30 women with breast cancer in Tehran who had a high score in anxiety after screening. They were selected based on purposive sampling and randomly placed in experimental and control groups of size 15. The experimental group received 12 sessions (50 minutes) of emotion-focused therapy (Greenberg, 2010). The control group did not receive an intervention. Data were collected using Beck Anxiety Inventory and Functional Assessment of Cancer Therapy - Breast Cancer (FACT-B) in three stages: pre-test, post-test, and follow up, and analyzed using mixed variance analysis. Findings: Results showed significant within and between subject differences (P<0.01) on measures of anxiety and quality of life. Emotion-focused therapy significantly reduced anxiety and increased quality of life in the treatment group relative to the control group. Moreover, post-test and follow-up levels of anxiety and quality of life differed significantly from pre-test levels, but not from each other. Conclusion: Emotion-focused therapy targeting emotional processing and expression improved [d1] regulation of clients' emotions and can be used as an appropriate intervention method to reduce anxiety and increase quality of life in women with breast cancer.

اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر اضطراب و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر اضطراب و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. روش: طرح پژوهش، نیمه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه و پیگیری 3 ماهه بود. نمونه پژوهش 30 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان در شهر تهران بود که پس از غربالگری نمره بالایی در اضطراب داشتند و براساس نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه، جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 12 جلسه 50 دقیقه ای، تحت درمان متمرکز بر هیجان بر اساس برنامه پروتکل درمان پروتکل درمان متمرکز بر هیجان گرینبرگ (2010) قرار گرفتند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه اضطراب بک و مقیاس ارزیابی کارکرد درمان سرطان- پستان (FACT-B)، پیش از شروع مداخله، پس از مداخله و 3 ماه پس از پایان دوره درمانی، از افراد هر دو گروه جمع آوری شدند. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس آمیخته انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس آمیخته نشان داد درمان متمرکز بر هیجان به طور معناداری موجب کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی شد. یافته های آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر اضطراب و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان در طول زمان ثبات دارد. نتیجه گیری: درمان متمرکز بر هیجان با تمرکز بر پردازش و ابراز هیجانی، به بهبود تنظیم هیجانات مراجعان منجر شده و می تواند به عنوان روش مداخله ای مناسب برای کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان به کار رود.

تبلیغات