ماهیت حقوقی وجه التزام و تعدیل آن در حقوق ایران و فرانسه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
قانون مدنی ایران و فرانسه تضمینهای متعددی بهمنظور اجرای تعهدات قراردادی درنظر گرفته اند که وجه التزام از جمله آنهاست. ماهیت حقوقی این نوع ضمانت عدم ایفای تعهد یا تأخیر در اجرای تعهدات موضوع بررسی بسیاری از پژوهشهای حقوقی بوده است. موضوع از آن جهت حائز اهمیت است که مبلغ وجه التزام در برخی موارد نسبت به ارزش تعهدات متعهد بیشتر است و عدم توازن در ارزش اقتصادی میان تعهدات ناشی از عقد و وجه التزام قابل مشاهده است و از دیگر سو، اختیار و قدرت قاضی در حقوق ایران از جهت تجدیدنظر در آن محدود است؛ هرچند برخی از محاکم در مقام مواجهه با وجه التزام غیرمعقول، به عدم پذیرش مطلق آن نظر دارند. حقوق فرانسه در اصلاحات اخیر، علاوه بر تعریف مفهوم این تضمین قراردادی، در بندهای دیگر رژیم حقوقی را تبیین کرده، اما همچنان ابهام هایی از جهت شناسایی ویژگی کیفری وجه التزام و تمایز آن از سایر ضمانت اجراهای عدم اجرای تعهدات باقی است. تجزیه و تحلیل موارد فوق و امکان اعمال آن در حقوق ایران انگیزه این پژوهش را تشکیل میدهد؛ بهخصوص آنکه قسمت مهمی از دعاوی تقاضای وجه التزام بوده که لازم است قانونگذار خلأهای قانونی در این زمینه را مرتفع سازد و از دیدگاه کلاسیک خویش صرف نظر کند.An analysis of the obligation in modern French law and the need to reform Iranian law
The civil law of Iran and France has several guarantees for the fulfillment of contractual obligations, and the obligation is one of them. The legal nature of this type of non-enforcement guarantee has been the subject of much legal research. The issue is important because its amount is significant in some cases and the imbalance in economic value between the obligations arising from the contract and the obligation can be seen and that the authority of the judge in Iranian law to review it is limited. Be. In recent amendments, French law, in addition to defining the concept of this guarantee in other clauses, has explained the legal regime, but ambiguities remain in order to identify the criminal nature of the obligation and distinguish it from other guarantees of non-performance of obligations. The analysis of the above cases and the possibility of its application in Iranian law is the motive of this research, especially since an important part of the lawsuits is the demand for obligation and it is necessary for the legislator to fill the legal gaps in this field and from a classical point of view. Give up.