غزالی و آغاز نفوذ روش تفکّر فلسفی در کلام اسلامی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امام محمد غزالی (م505) مشهورترین مخالف فلسفه در میان متکلمین دنیای اسلام است. وی علیرغم ادعای نقد گفتار فلاسفه در حوزه الهیات، منطق و روش استدلال قیاسِ برهانی را می پذیرد و آن را جایگزین روش استدلال قیاسی (ردّ الغائب الی الشاهد) متکلمین پیش از خود می کند. در این مقاله با روش توضیحی-تحلیلی نشان خواهیم داد که غزالی با پذیرش امکان حصول یقین عقلیِ خود اتّکا (قیاس برهانی)، بسترساز ورود محتوای فلسفه سینوی به کلام اسلامی و شروع تخلیط فلسفه با کلام در دنیای اسلام شد. او درعین حال با عدم التزام به لوازم این پذیرش تاریخی در بررسی مباحث الهیات عقلی، در بررسی تفکرات فیلسوفان همانند اسلاف خودش عمل کرد و دچار تهافت در نوع مواجهه با تفکر فلسفی یونان شد؛ قبول روش تفکّر و ردّ محتوی به دلیل مخالفت با اصول ایمانی و ظواهر ادلّه نقلی.Al-Ghazali and the Beginning of the Influence of the Method of Philosophical Thinking in Islamic Theology
Imam Mohammad al-Ghazali (d. 505) is the most famous opponent of philosophy among theologians of the Islamic world. Despite his claim to critique the discourse of philosophers in the field of theology, he, under the influence of the Muslim commentators Aristotle (Farabi and Ibn Sina), accepted Greek philosophical thought based on meaning and emphasized the legitimacy of logic and mathematics. He introduces the way of thinking of the theologians before him because of its reliance on the word "uncertain" and replaces the logic and method of reasoning of analogical analogy with the method of allegorical reasoning (rejection of the absent to the witness) before him In this article, we will show by explanatory-analytical method that Ghazali, by accepting the possibility of achieving his rational certainty, relied on (argumentative analogy), paved the way for the content of Sinaitic philosophy to enter Islamic theology and began to mix philosophy with theology in the Islamic world. Of course, he was not obsessed with the necessities of this acceptance, and in studying the thoughts of philosophers, he acted like his own predecessors, and suffered from a kind of confrontation with Greek philosophical thought; Accepting the method of thinking and rejecting the content due to opposition to the principles of faith and the appearance of narrated evidence