از دین ورزی شادمانه و عید محور تا دینداریِ سوگوارانه و شخص محور (سیر تحولات بازنمایی آئین های دینی در مطبوعات سده ی اخیر تهران؛ مطالعه ی موردی: روزنامه اطلاعات) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در این مقاله با بازخوانی اخبار مناسبت های اسلامیِ روزنامه های صد سال گذشته ی تهران (با محوریت روزنامه اطلاعات)، آئین های دینیِ بازنمایی شده مورد تمام شماری قرار گرفته و در دو دسته شادمانه و سوگوارانه تقسیم شده اند. تلاش شده است تا با رویکردی کمّی، سیر تحولات آن ها در قرن اخیر، از لحاظ فراوانی و ارزش خبری نشان داده شود. براین اساس بیان گردیده است که در دهه های اولیه (منطبق با دوران پهلوی)، دین ورزیِ ارائه شده در روزنامه، کفه ی شادمانه ی سنگین تری دارد و بیشتر بر محوریت «اعیاد» می چرخد؛ در جنبه ی سوگ نیز اکثرِ آئین ها بر شهادت و مصیبت «پنج تن اهل بیت» متمرکز است و از تنوع پایینی برخوردار است. این شکاف میان آئین های شادمانه و سوگوارانه در سال های میانه ی سده (منطبق با دوران انقلاب)، با رشد بازنمایی مناسک سوگ محور به حداقل می رسد. در نیمه دوم سده (منطبق با دوران جمهوری اسلامی) همراه با افزایش شدید فراوانی اخبار مناسبتی و متکثر شدن موضوعات آن به طور کلی، آئین های سوگوارانه رشد بسیار زیادی پیدا کرده، متنوع تر شده و در دهه پایانی بر فضای دینداری غلبه کامل پیدا می کنند. در حالی که در دو دهه ی پایانیِ قرن، اخبار شادمانه دچار افول می شود. این افزایش در بعد سوگواری، خودش را در رشد بازنماییِ مصیبت «دیگرمعصومین»(به غیر از پنج تن) و اشخاص «غیرمعصوم» نشان می دهد. از جنبه ی شادمانه نیز در این دوران با رشد شدید میلادها، عید محوری به «میلاد محوری» تغییر حالت داده و بازنمایی میلاد اشخاص «غیرمعصوم» پررنگ می شود. به طور خلاصه، می توان گفت دین ورزیِ بازنمایی شده در روزنامه های سده، با حالت «شادمانه و عید محور» آغاز شده و در پایان قرن شکل «سوگوارانه و شخص محور» به خود می گیرد.From Joyful and Eid-centered Religiosity to Mourning and Person-Centered Religiosity (Developments in Representation of Religious Rituals in the Press of the Last Century in Tehran, Case Study: Ettelaat Newspaper)
In this article, by reading the news of Islamic occasions in the newspapers of the last hundred years in Tehran (with the focus on the Ettelaat Newspaper), the represented religious rituals are counted and divided into two categories: joyful and mournful. An attempt has been made by quantitative approach, the course of their developments in the last century, in terms of frequency and news value. On this basis, it has been stated that in the early decades (corresponding to the Pahlavi era), the religiosity presented in the newspaper had a heavier scale of happiness and was more centered on "festivals"; In terms of mourning, most of the rituals focus on the martyrdom and tragedy of the "Five Ahl al-Bayt" and have a low diversity. This gap between the joyful and mournful rituals in the middle years of the century (corresponding to the Revolution) is minimized by the growth of the representation of mourning rituals. In the second half of the century (corresponding to the era of the Islamic Republic) with the sharp increase in the frequency of appropriate news and the multiplicity of topics in general, mourning rituals have grown a lot, become more diverse and in the last decade completely dominated the religious atmosphere. In the last two decades of the century, however, good news is declining. This increase in the dimension of mourning manifests itself in the growth of the representation of the tragedy of "other innocents" (except five) and "innocent" persons. In short, it can be said that the religiosity represented in the newspapers of the century started with a happy and Eid-oriented mood, and at the end of the century, it became mournful and person-oriented.
تبلیغات
