عوامل تعیین کننده توسعه گردشگری در کشورهای در حال توسعه: رویکرد اقتصاد سنجی بیزینی (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
با توجه به گسترش روزافزون گردشگری در دهه های اخیر، این صنعت مورد توجه بسیاری از اقتصاددانان و سیاست گذاران قرار گرفته است. بر این اساس، جهت اتخاذ سیاست های مناسب برای بهبود وضعیت گردشگری کشورها، مطالعه ی عوامل مؤثر بر تقاضای توریسم اهمیت ویژه ای یافته است. حال از آن جایی که عوامل بالقوه فراوانی وجود دارد که می توانند تقاضای توریسم را تحت تأثیر قرار دهند، مطالعه حاضر با استفاده از رویکرد اقتصاد سنجی بیزینی و به کارگیری روش میانگین گیری مدل بیزینی (BMA) به بررسی اثرات عوامل بالقوه بر تقاضای گردشگری در کشورهای در حال توسعه در دوره 18 ساله 2012-1995 پرداخته است. نتایج این تحقیق جمعیت کشور مقصد (به عنوان شاخصی برای اندازه بازار) و GDP سرانه کشور مقصد (شاخص توسعه یافتگی) را به عنوان مهم ترین عوامل جذب توریسم معرفی می کند. نتایج همچنین نشان داده اند که متغیرهای مربوط به زیرساخت ها، امکانات ارتباطی، تجارت بین المللی، کیفیت مطلوب زندگی و سرمایه انسانی اثر مثبت، و بالا بودن قیمت های نسبی، نابرابری اقتصادی و کیفیت نامطلوب زندگی در کشور مقصد مثل آلودگی هوا اثر منفی و کاهنده ای بر جذب گردشگر داشته اند. با توجه به نتایج این پژوهش، پیشنهاد می شود که دولت ها سیاست های بهبود زیرساخت های حمل و نقل، توسعه و تجهیز کارآمد سرمایه های انسانی از قبیل آموزش مناسب و بهبود سطح سلامت، و بهبود وضعیت محیط زیست و کاهش آلودگی شهرها را جهت توسعه ی صنعت گردشگری جزو اولویت سیاسی خود قرار دهند.Determinants of Tourism Development in Developing Countries: A Bayesian Econometric Approach
Since tourism is increasingly developing in all over the world, it is focused more than before by most economists and policy makers. Accordingly, in order to make appropriate policies to improve tourism, investigating the determinants of tourism demand is very important. According to the literature, there are a lot of possible variables which their effects on tourism demand in different economies have been emphasized by previous studies. Therefore, using the data obtained from Iran Provinces and applying Bayesian Model Averaging (BMA) method, this study tried to investigate the determinants of tourism demand in developing countries during 1995-2012. The results showed that the population of destination (as an index showing the size of market) and GDP (development index) are the most important variables which affect tourism demand. In addition, the variables related to infrastructures, communication facilities, international trade, quality of life and human capital (education and health) have positive effects on tourism development. On the contrary, some variables like high relative prices and poor quality of life such as pollution have reducing impact on tourism demand. According to the results, it is suggested to improve transport infrastructure, develop an efficient human capital by improving education and health status, and reduce pollution in cities.