رتبه بندی شهرستان های استان مازندران بر اساس زیرساخت های گردشگری با روش های تصمیم گیری چند معیاره (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
امروزه گردشگری پایدار در بسیاری از کشورها، به منزله نمادی از هویت فرهنگی و یکی از بخش های مهم اقتصادی محسوب می گردد. . سیاست گذاران توسعه در کشورهای جهان، گردشگری را روشی مطمئن با چشم انداز روشن برای توسعه پایدار معرفی کرده اند. ازجمله موانع توسعه پایدار گردشگری، در اکثر نواحی توزیع نامناسب و نابرابر زیرساخت های گردشگری است که موجب آسیب به نقاط پرجاذبه و محروم ماندن دیگر نواحی از مزایای گردشگری است. سطح بندی نواحی گردشگری معیاری برای تعیین مرکزیت و همچن ین تعی ین زیرساخت های موردنیاز و تعدیل نابرابری بین نواحی است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و سطح بندی شهرستان های استان مازندران به لحاظ برخورداری از زیرساخت گردشگری انجام شده است. روش پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی با هدف کاربردی است. جامعه آماری کلیه شهرستان های استان مازندران تا سال 1393 می باشد. در این پژوهش، جهت رتبه بندی شهرستان ها، 10 شاخص مربوط به زیرساخت های گردشگری انتخاب گردیدند و با استفاده از مدل AN P ضریب اهمیت هر یک از زیرساخت ها محاسبه شده و به وسیله تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره TOPSIS ، VICOR اقدام به رتبه بندی شهرستان ها ازلحاظ دسترسی به زیرساخت های گردشگری شد . درنهایت با استفاده از تکنیک ادغام میانگین رتبه ها کلیه شهرستان ها در قالب پنج طبقه، رتبه بندی گردیدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که با توجه به معیارهای در نظر گرفته شده برای سطح بندی شهرستان ها ، ، شهرستان های آمل، ساری، بابل به ترتیب در سطح یک تا سه از نظر دار ا بودن زیرساخت های گردشگری قرار دارند و شهرستان های گلوگاه، میاندرود و سیمرغ جزء پایین ترین شهرستان ها از لحاظ برخورداری از زیرساخت گردشگری می باشند.Ranking the Cities of Mazandaran Province Based on Tourism Infrastructure Using Multi-Criteria Decision-Making Approach
Sustainable tourism in many countries is a symbol of cultural identity and an important part of the economy. Policy-makers in developing countries have frequently introduced tourism as a way for sustainable development. In many areas the unequal distribution of tourism infrastructures harms tourist attraction and deprives the other areas of tourism benefits. Grading is a criterion for determining the center of tourist area, determining the required infrastructure, and finally mitigating the existing inequality between areas. Accordingly, this study aimed at evaluating and ranking the cities in Mazandaran province in terms of tourism infrastructure. The method of the research was cross- functional based on the purpose of the study. The population of all the cities of the province up to 2014 was selected. To rank the cities, 10 indicators were selected based on tourism infrastructure and then the importance of infrastructure was calculated using the coefficient ANP and multi-criteria decision making techniques using TOPSIS, VICOR. Finally, using the integration techniques, all cities were ranked based on five scales. The results indicated that based on the criteria for ranking the cities, Amol, Sari, Babol were the best ones respectively as far as tourism infrastructure is considered. The cities of Golvagah, Myandrud and Simorg , on the other hand, had the lowest level of tourism infrastructure.