گردشگری گروه بندی ها و درجات بسیار متنوع و گوناگونی را تجربه کرده است که به لحاظ پویایی این فعالیت اقتصادی انسان دور از ذهن نیست. ارکان گردشگری امّا معمولا ثابت و یکپارچه مورد مطالعه قرار می گیرند: حمل و نقل، اقامت، پذیرایی. در سال های متمادی که از ورود واژه توریسم به فرهنگ مردم جهان می گذرد افرادی بوده اند که از این مفهوم برداشتی فاخر و در سطحی بسیار بالاتر از نظر کیفیت، قیمت و حتّی ماهیت داشته اند. خدمات دهندگان گردشگری نیز به دلایلی مانند کسب درآمد افزونتر و یا اشتغال زایی بالاتر همیشه به این نیاز دامن زده اند و با فراهم آوردن امکانات این سطح از توریسم، به گسترش آن کمک کرده اند. در ایران به دلایل متعدد با وجود نیاز به چنین خدماتی، توریسم فاخر چندان مورد توجه نبوده است. در انجام این پژوهش از روش توصیفی تلفیقی در مبانی و بیان مساله استفاده شده و به لحاظ نو بودن مفهوم در ایران، در بحث و نتیجه گیری از روش مقابله بهره گرفته شده است.نتایج به دست آمده از این پژوهش بیانگر آن است که گردشگری لوکس در ایران در طی بیست سال گذشته از رشد خوبی برخوردار بوده و علاوه بر فرصت های شغلی مستقیم و غیر مستقیم در گردشگی، دستگاه های نظارتی و کنترلی نیز اثرات مثبت اقتصادی بر جای می گذارد.