برای ایجاد یک توسعه همه جانبه و پایدار در ایران و همچنین جایگزینی منابع جدید کسب درآمد به جای منابع نفتی نیازمند استفاده از تمامی قابلیت ها و توانمندی ها هستیم. در این راستا صنعت گردشگری، که کارشناسان آن را سومین اقتصاد پویای رو به رشد پس از صنعت نفت و خودروسازی می دانند، به عنوان نیاز اساسی کشور مطرح می شود. از این رو شناخت موانع توسعه صنعت گردشگری در مناطق مختلف ضرورت می یابد.در این مطالعه با مراجعه به اسناد، مدارک و گزارش های موجود و نیز انجام مصاحبه کیفی با مطلعین کلیدی صنعت گردشگری استان زنجان، دو عامل (1-تعدد مراکز تصمیم گیری و اطلاع رسانی2-ضعف امکانات زیربنایی، فرهنگ گردش پذیری) که به نظر می رسید با توسعه نیافتگی صنعت گردشگری استان مرتبط باشند، شناسایی شد و برای پاسخگویی به چگونگی ارتباط این عوامل با توسعه نیافتگی صنعت گردشگری استان دو فرضیه تدوین گردید. بخش کمی این مطالعه اختصاص به تکنیک های کمی پیمایش و آنالیز داده های آماری آن داشت که در آن از آزمون ها تی تک نمونه ای و آزمون رتبه بندی فریدمن استفاده شده است. طبق نتایج به دست آمده بین تعدد مراکز تصمیم گیری و اطلاع رسانی و توسعه نیافتگی صنعت گردشگری استان زنجان هم چنین بین ضعف امکانات زیربنایی و خدمات گردشگری و فقدان فرهنگ پذیرش گردشگر با توسعه نیافتگی صنعت گردشگری استان زنجان یک رابطه مستقیم مشاهده شده است.