تحلیل ظرفیت های پویانمایی (انیمیشنی) حکایت «اسب آبنوس» هزار و یک شب (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در دهه های اخیر هنر پویانمایی (انیمیشن) به صنعتی بسیار درآمدزا تبدیل شده که با جادوی خود مخاطبان بسیاری را به خود جلب کرده است. اقتباس از متون ادبی یکی از راهکارهای سینما و انیمیشن برای تهیه ی فیلمی جذاب است. یکی از مهم ترین این متون «هزار و یک شب» است که تطور و گسترش آن در ایران، هند، جهان عرب و غرب، این اثر را برای مخاطبان بسیاری قابل توجه کرده است. در این مقاله نویسنده می کوشد با توجه به وجه خیال انگیزی و فانتزی حکایت «اسب آبنوس» که یکی از مهم ترین لازمه های انیمیشن است، با انطباق این حکایت با ساختار فیلم نامه پویانمایی (انیمیشنی) به روش توصیفی- تحلیلی، عناصری که به انیمیشنی شدن حکایت «اسب آبنوس» هزار و یک شب کمک می کند را شرح دهد و با تأکید بر ظرفیت هایی چون فانتزی، بهره گیری از ساختار سه پرده نمایشی ارسطویی، بررسی عناصر مهمی چون گره افکنی، بحران، اوج و گره گشایی؛ کشمکش های عمل محور و تعلیق ساز؛ شخصیت پردازی اصولی بر مبنای گفت وگو و عمل و صحنه ها و موقعیت های جذاب مناسب برای فضای پویانمایی، قابلیت های این حکایت را به مخاطبان، به ویژه فیلم سازان و هنرمندان پویانما نشان دهد.Analysis of the animation capacities of the story "The Ebony Horse" One Thousand and One Nights
The art of animation, in recent decades, has turened out to a lucrative indusy; hence attractig many audiences across the globe through its enchantment. Adapting from literary texts is one of the strategies applied by cinema and animation industry to produce an attractive movie. One Thousand and One Night is regarded as one of the most important samples of these foresaid texts that its vast distribution has made this work significant for many audiences in Iran, India, the Arab world and the West. This study, by highlighting the imaginative and fantasy aspect- as one of the most important prerequisites for animation- of the anecdote of "Ebony Horse" , intends to adapt the aectode with the structure of the animated screenplay in a descriptive-analytical approach to explain the elements that are influential in making its animation. Furthermore, it aims to indicate the capacities of this anecdote to the audience particularly to the directores by highlighting aspects such as: subject and story; utilizing the structure of Aristotelian triad theatrical scenes including dilemma, crisis, climax, and solution; practical and suspenseful conflicts; charactrization based on dialogue and action as well as interesting fantasy scenes and situations suitable for animation, the characters show the audience the capabilities of this anecdote.
تبلیغات
