تأملی در کلمات الشعرا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کلمات الشعرا، تذکره شاعران فارسی زبان هند در عهد نورالدین جهانگیر تا اورنگ زیب بابری، تألیف محمد افضل متخلص به سرخوش، شاعر و نویسنده سده های ۱۱-۱۲ق، است. این کتاب اولین بار در سال ۱۹۴۲م در لاهور، سپس در سال ۱۹۵۱م در مدراس و آخرین بار در سال ۱۳۸۹ به تصحیح علی رضا قزوه در تهران منتشر شده است. قزوه در تصحیح کلمات الشعرا از دو چاپ قبلی و سه دستنویس آن بهره برده است. نگارندگان در این مقاله چاپ های پیشین این کتاب را با تصحیح قزوه مقابله کرده اند و به این نتیجه رسیده اند که چاپ قزوه از برخی جهات نسبت به آن ها برتر است، اما کاستی ها و ایرادات نسبتاً چشمگیری هم در آن مشاهده می شود که شماری از آن ها از جنبه های ذیل بررسی شده اند: صورت های نادرست (کلمات یا عبارات مغلوط)، نسخه بدل ها (گزارش ناقص، برتری بر متن، همسانی با متن، ناهماهنگی با متن)، و اشکالات کلّی و روش شناختی (تفاوت ضبط ها در مقدمه مصحح، جابه جایی و آمیختگی بخش ها، تکرار، نداشتن تعلیقات و ناقص بودن نمایه ها).Review of Kalamāt al-Sho ‘arā
Kalamāt al-Sho‘arā is a biography of the Persian-speaking poets of India in the time of Nur-ud-din Jahangir to Aurangzeb baburi, written by Mohammad Afzal Nicknamed Sarkhosh, a poet and writer of the 11th-12th centuries. This book was first published in 1942 in Lahore, then in 1951 in Madras, and last published in 2010 by Alireza Qazveh in Tehran. In this article, the authors have compared the previous editions of this book with Qazveh correction and have come to the conclusion that Qazveh printing is superior to them in some respects, but there are also relatively significant shortcomings and drawbacks in it, some of which have been explored in the following sections: incorrect forms (Wrong words or phrases), variant copies (incomplete reporting, Superiority over text, similarity to text, inconsistency with the text), and general and methodological defections (differences in recordings in the preface of the corrector, movement and merging of sections, repetition, lack of comments and incompleteness of indexes).
تبلیغات
