مطالعه تطبیقی تجربیات سیاستی کشورهای منتخب آسیایی در زمینه ی توزیع متوازن جمعیت شهری
آرشیو
چکیده
این مقاله به مقایسه تجربیات کشورهای منتخب آسیایی در زمینه ی توزیع متوازن جمعیت می پردازد و تلاش خواهد کرد نشان دهد کدام پاردایم های برنامه ریزی فضایی جمعیتی در توزیع بهینه تر جمعیت نتایج بهتر و مؤثرتری داده است. روش تحقیق، تحلیل اسنادی است و از اسناد معتبر در زمینه برنامه ریزی های دولتی استفاده شده است. به طور کلی چهار نوع پارادیم برنامه ریزی با توجه به اقتصاد جمعیت فضا تشخیص داده شد: الف) دولت های غیرمتمرکز با پارادایم تمرکززادیی سیاسی – اقتصادی (ژاپن)، ب) دولت های متمرکز با پارادایم مداخله مستقیم در مدیریت جمعیت فضا (چین و اندونزی). ج) دولت های متمرکز با پارادایم تمرکززدایی اقتصادی (ایران و کره جنوبی) و د) دولت نیمه متمرکز با پارادایم اولویت بخشی به توسعه ی روستایی. نتایج نشان می دهد دولت های غیرمتمرکز با رویکرد تمرکززدایی اداری – سیاسی و اقتصادی نتایج مثبت تری از توسعه ی برابر در سطح ملی و توزیع بهینه ی جمعیت به دست داده اند. بررسی ها نشان داد عدم وجود هماهنگی بین بخش های کلان، میانی و خرد، فقدان اراده سیاسی لازم برای اجرای طرح های آمایش سرزمین و عدم پایش برنامه ها آمایش سرزمین و توزیع فضایی جمعیت از جمله مهمترین موانع عدم موفقیت راهبردهای توزیع بهینه جمعیت است. در کشورهای با نظام متمرکز برنامه ریزی کلید اصلی توفیق برنامه ها ایجاد هماهنگی های بین بخشی و پایش مداوم برنامه ها است.A Comparative Study on Policy Experiences regarding to Even distribution of urban population in Selected Asian Countries
This paper compares the policy experiences of Asian elected countries with regard to the balanced distribution of population. we attempt to demonstrate which spatial - demographic paradigms have better and more effective results. The research method is documentary analysis and has been used in valid government planning documents. In general, four types of planning paradigms were identified with respect to the population – space economy: (a) decentralized governments with a political-economic De-centralization paradigm (Japan); (b) centralized governments with direct intervention paradigm in the management of space populations (China and Indonesia). (C) Centralized governments with the economic decentralization paradigm (Iran and South Korea); and (d) the semi-centralized government with the paradigm of priority rural development. The results show decentralized governments with a more administrative, political, and economic decentralization approach, with more positive results than national development and optimal distribution of the population. Studies have shown that lack of coordination between macro, middle and wise sectors, the lack of political will to implement land allocation plans and the lack of monitoring of land allocation programs and the spatial distribution of the population are among the most important obstacles to the failure of optimal population distribution strategies. In countries with a centralized system, planning is the key to success of the programs, creating interagency coordination and continuous monitoring of programs.
تبلیغات
