تحلیل کاربردشناسانه کارکرد اقناعی استعاره در نامه های برگزیده نهج-البلاغه
آرشیو
چکیده
کاربردشناختی، ادبیات را به عنوان مؤثرترین و زیباترین نوع گفتمان تلقی می کند، گفتمانی که نه تنها زیبایی و جمال در آن بلکه تمام کارکردها و وظائف ارتباطی زبان در آن موجود است. بنابراین فن اقناع به عنوان هدف غایی هر گفتمانی، در ذیل مکتب کاربردشناختی قرار می گیرد. استعاره به عنوان ابزاری است که جایگاهی بالا در امر ارتباط بین متکلم و فرستنده و نیز در امر اقناع و اثرگذاری بر مخاطب دارد. مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی سعی دارد این صنعت بلاغی را با هدف اقناع مخاطب در نامه های برگزیده نهج البلاغه بررسی کند. از دستاوردهای پژوهش این است که امام7 بیش تر استعاره خود را درجهت تنبیه، تذکیر و ترغیب مخاطب به کار می گیرد و برای اقناع مخاطب از این طریق، تصاویری ساده و ملموس انتخاب می کند که اقناع و قدرت تأثیری بیش تر دارند.A Pragmatic Analysis of the Persuasive Function of Metaphors in the Selected Letters of Nahj al-Balagha
Pragmatics considers literature as the most effective and beautiful type of discourse. A discourse that contains not only beauty but all the functions of language communication. Therefore, the art of persuasion, as the ultimate goal of any discourse, falls under the school of pragmatics. Metaphor is a tool that has a high position in the relationship between the speaker and the sender, as well as in persuading and influencing the audience. The present study using a descriptive-analytical method tries to examine the application of this rhetorical device in selected letters of Nahj al-Balaghah with the aim of convincing the audience. One of the findings of the research is that the Imam (as) uses most of his metaphors to warn, inform and persuade the audience, and in this way, he chooses simple and tangible images that have a greater persuasion ability and impact.
تبلیغات
