ارائه مدل ساختاری پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس عملکرد خانواده، خوش بینی و تاب آوری با میانجیگری کفایت اجتماعی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف این پژوهش، ارائه مدل ساختاری پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس عملکرد خانواده، خوش بینی و تاب آوری با میانجیگری کفایت اجتماعی بود. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی با روش همبستگی با مدل معادلات ساختاری بود که از جامعه دانشجویان پردیس علامه طباطبایی ارومیه (ویژه خواهران) و پردیس شهید رجایی ارومیه (ویژه برادران) با روش نمونه گیری در دسترس، 250 نفر انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های بهزیستی روان شناختی ریف، 1989، عملکرد خانواده مک مستر اپستاین و همکاران، 1950؛ خوش بینی (جهت گیری زندگی) شی یر و کارور 1985؛ تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) و کفایت اجتماعی فلنر (1990) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین تاب آوری و بهزیستی روان شناختی مثبت (01/0>p، 240/0=β). ضریب مسیر کل بین خوش بینی و بهزیستی روان شناختی مثبت و در سطح 01/0 معنادار است (01/0>p، 317/0=β). همچنین ضریب مسیر کل عملکرد خانواده و بهزیستی روان شناختی منفی (01/0>p، 225/0-=β). ضریب مسیر بین کفایت اجتماعی و بهزیستی روان شناختی مثبت و در سطح 01/0 معنادار است (01/0>p، 225/0=β). ضریب مسیر غیرمستقیم بین تاب آوری (01/0>p، 089/0=β) و خوش بینی (01/0>p، 094/0=β) و بهزیستی روان شناختی مثبت و ضریب مسیر غیرمستقیم بین عملکرد خانواده و بهزیستی روان شناختی (01/0>p، 110/0-=β) منفی و در سطح 01/0 معنادار است. نتایج: نتایج نشان داد تاب آوری و خوش بینی به صورت مثبت و معنادار و عملکرد خانواده به صورت منفی و معنادار بهزیستی روان شناختی را پیش بینی می کند و کفایت اجتماعی به صورت مثبت و معنادار رابطه بین تاب آوری و خوش بینی و به صورت منفی و معنادار رابطه بین عملکرد خانواده و بهزیستی روان شناختی را میانجیگری می کند.Providing a structural model of psychological well-being prediction based on family functioning, optimism, and resilience mediated by social adequacy
Aim: Objective: This study was conducted to provide a structural model of psychological well-being prediction based on family functioning, optimism, and resilience mediated by social adequacy. Methods : This was a descriptive correlational study with structural equation modeling (SEM). The statistical population included students of Allameh Tabatabaei Campus in Urmia (for sisters) and Shahid Rajaei Campus in Urmia (for brothers) from which 250 people were selected as the sample by convenient sampling method. The study tools were Ryff's (1989) Psychological Well-Being Scales (PWB), McMaster's (1950) Family Assessment Device (FAD), Scheier and Carver's (1985) Life Orientation Test (LOT), Connor-Davidson (2003) Resilience scale (CD-RISC), and Flanner et al.'s (1990) Social Adequacy Scale. Results : The findings suggested that there was a positive relationship between resilience and psychological well-being (p <0.01, β = 0.240). The total path coefficient between optimism and psychological well-being was positive and significant at the level of 0.01 (p <0.01, β = 0.317). Besides, the total path coefficient between family functioning and psychological well-being was negative (p <0.01, β = -0.225). The path coefficient between social adequacy and psychological well-being was positive and significant at the level of 0.01 (p <0.01, β = 0.225). Indirect path coefficient between resilience (p <0.01, β = 0.089), optimism (p <0.01, β = 0.094), and psychological well-being was positive, and indirect path coefficient between family functioning and psychological well-being (p <0.01, β = -0.101) was negative and significant at the level of 0.01. Conclusion : According to the results, resilience and optimism predicted psychological well-being positively and significantly, family functioning predicted psychological well-being negatively and significantly, and social adequacy mediated the relationship between resilience and optimism positively and significantly and the relationship between family functioning and psychological well-being positively and significantly.