اثربخشی درمان هیجان مدار بر سبک های دلبستگی و رضایت زناشویی زنان متأهل (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان هیجان مدار بر سبک های دلبستگی و رضایت زناشویی زنان متأهل بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه با پیگیری سه ماهه بود؛جامعه آماری زنان مراجعه کننده به مراکزمشاوره استان مازندران در بازه زمانی اردیبهشت تا تیرماه سال 1399 بود که 42 زن داوطلب مشارکت در پژوهش به پرسشنامه سبک های دلبستگی کالینز و رید (1990) و رضایت زناشویی انریچ (1987) پاسخ دادند که پس از غربالگری 30 زن انتخاب و در گروه آزمایشی هیجان مدار (15 زن) و گروه گواه (15 زن) به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت مداخله هیجان مدار جانسون (2012) قرار گرفت و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط اندازه های مکرر تحلیل شد. یا فته ها: نتایج حاکی ازتأثیر مداخله هیجان مدار بر سبک دلبستگی ایمن (21/3=F، 042/0=P) با اندازه اثر 10/0، سبک دلبستگی اضطرابی (13/2=F، 048/0=P) با اندازه اثر 06/0، سبک دلبستگی اجتنابی (76/7=F، 038/0=P) با اندازه اثر 14/0 و رضایت زناشویی (73/5=F، 024/0=P) و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجه گیری: این مداخله موجب شد تا زنان گروه آزمایش تمرکز را از رفتار همسر خود برداشته و بر رفتار خود متمرکز شوند و در نتیجه کاربرد موانع ارتباطی مذکور را متوقف کرده و ضمن افزایش تحمل، با یادگیری برنامه ارتباط درست، توانستند روابط خویش را بهبود بخشیده و تاب آوری خود را بالاتر ببرند؛ بنابراین مداخله مؤثری برای بهبود سبک دلبستگی ناایمن و اضطرابی و بهبود رضایت از زندگی زناشویی محسوب می شوند.The Effectiveness of Emotion-Focused Therapy (EFT) in Improving Attachment Styles and Marital Satisfaction of Married Women
Aim : The present study aimed to determine the effectiveness of emotion-focused therapy (EFT) in improving attachment styles and marital satisfaction of married women. Method : The present research was a semi-experimental study with a pretest-posttest design and a control group with a three-month follow-up. The statistical population consisted of women who visited counseling centers in Mazandaran province from May to July 2021. Forty-two women, who volunteered to participate in the research, answered the Collins and Read adult attachment Scale (RASS) (1990) and Enrich Marital Satisfaction Scale (EMS) (1987). After screening, 30 women were selected and randomly assigned to the experimental group of emotion-focused therapy (n=15) and the control group (n=15). The experimental group was subjected to Johnson's emotion-oriented intervention (2012) for eight 90-minute sessions, and the data were analyzed using repeated-measures mixed model analysis of variance. Results : The results indicated the effect of the emotion-focused intervention on secure attachment style (F=3.21, P= 0.042) with an effect size of 0.10, anxious attachment style (F=2.13, P=0.048) with an effect size of 0.06, avoidant attachment style (F=7.76, P=0.038) with an effect size of 0.14, and marital satisfaction (F=5.73, P=0.024), and this effect was stable at the follow-up stage. Conclusion : This intervention caused women in the experimental group to focus on their husbands' behavior and to stop the use of the above-mentioned communication barriers, and also increased their tolerance, and could improve their relationships and increase their resilience by learning the right communication program. Therefore, they were considered effective interventions to improve the insecure and anxious attachment style and marital satisfaction