آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۹

چکیده

هدف از این مقاله، شناخت خوشبختی از دیدگاه تدئوس متز و تحلیلِ آن می باشد. در گذشته، بحث سعادت و خوشبختی عنوانی جامع بود که معنای زندگی را هم شامل می شد. تدئوس متز کوشیده است تا در آثار خود نشان دهد که معنای زندگی نیز، مانند اخلاق و خوشبختی، یکی از مقولاتِ هنجاریِ زندگی است و نمی توان آن را به اخلاق یا خوشبختی ارجاع داد. از این رو در این پژوهش، مساله اصلی، آشنایی با ویژگی های خوشبختی از دیدگاه وی می باشد. خوشبختی از دیدگاه متز یعنی «تجربیات مثبت». به نظر او بشر، واجد «خود حیوانی» و «خود عقلانی» بوده، از این رو علاوه برخوشبختی، نیازمندِ معنا نیز می باشد و کوشش او در راستای تبیین این است که این دو مقوله متمایزند. در این مقاله با تامل در آثار مختلفِ متز، پاره ای از خصوصیات و ویژگی های خوشبختی استنتاج شده و پس از اشاره ای به تمایزات آن با معناداری، به تحلیلِ پاره ای از اوصاف خوشبختی از دیدگاه وی پرداخته می شود.

A Study of Thaddeus Metz’s Views on Happiness and its Relation to Meaning of Life

The purpose of this article is to identify and analyze Thaddeus Metz’s views on happiness and its relation to meaning of life. In the past, the issue of happiness was a comprehensive one including the meaning of life. Thaddeus Metz has tried to indicate that meaning of life, like ethics and happiness, is one of moral categories of life and can not be reducted to ethics or happiness. Therefore, happiness, from Metz's point of view, means positive and pleasant experiences. Metz belives that human has two selves: animal and rational one; so, in addition to happiness and pleasure, he also needs meaning. Metz's effort is to explain that these two categories are different. By reflecting on Metz's various works, we try to critically study Metz's view on some of the characteristics and features of happiness and the relation of these characteristics and features to meaning of life.

تبلیغات