اثربخشی نمایش درمانی بر مهارت اجتماعی و کم رویی دختران 9-11 ساله شهرستان مریوان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه : مهارت های اجتماعی می تواند، توانایی فرد را برای برقراری ارتباط صحیح با دیگران افزایش دهد و در کاهش کم رویی و مؤلفه های آن نقش داشته باشد. هدف این پژوهش اثربخشی نمایش درمانی بر مهارت اجتماعی و کم رویی دختران 9-11 ساله شهرستان مریوان بود. روش : پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش را تمامی دختران 11-9 ساله مدرسه 22 بهمن مریوان در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل دادند که با نمونه گیری در دسترس، 30 دانش آموز انتخاب و به طور تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مهارت های اجتماعی ماتسون (1983) و کم رویی استنفورد (1997) استفاده شد. برای گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای مداخله نمایش درمانی به صورت دو جلسه در هفته اجرا شد، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده های آماری با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره تحلیل شدند. یافته ها : نتایج نشان داد، نمایش درمانی اثر معناداری بر مهارت های اجتماعی (150/57F=، 01/0>P) و کاهش کم رویی (91/73F=، 01/0>P) داشت. نتیجه گیری : براساس نتایج این پژوهش می توان گفت، نمایش درمانی بر رفتارهای اجتماعی مناسب، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی، برتری طلبی و اطمینان زیاد به خود و رابطه با همتایان تأثیر می گذارد؛ بنابراین نقش مهمی در کاهش کم رویی دختران دارد.The Effectiveness of Drama Therapy on Social Skills and Shyness of 9–11-Year-Old Girls in Marivan City
Introduction : Social skills can increase a person's ability to communicate properly with others and play a role in reducing shyness and its components. The purpose of this study was the effectiveness of drama therapy on social skills and shyness of 9–11-year-old girls in Marivan.
Method : The present study was a quasi-experimental with pre-test-post-test design and control group. The study population consisted of all 9–11-year-old girls in 22 Bahman Marivan school in the 2018-2017 academic year. By available sampling, 30 students were selected and randomly assigned to an experimental group and a control group. The Matson (1983) and Stanford Shyness (1997) Social Skills Questionnaire were used to collect data. For the experimental group, 10 90-minute sessions of therapeutic intervention were performed twice a week, but the control group did not receive any intervention. Statistical data were analyzed using univariate analysis of covariance.
Findings : The results showed that therapeutic demonstration had a significant effect on social skills (F=57.51, P<0.01) and reduction of shyness (F=73.91, P<0.01).
Conclusion : Based on the results of this study, it can be said that drama therapy affects appropriate social behaviors, aggression and impulsive behaviors, superiority and high self-confidence and relationships with peers; therefore, it plays an important role in reducing girls' shyness.
تبلیغات
