نگاهی دیگر به رده های ریتمی: شواهدی از گونه کرمانی از زبان فارسی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مطالعات اولیه در زمینه رده شناسی ریتم یک زمانی فواصل زمانی تکیه ها در زبان های تکیه زمان و دیرش یکسان هجاها در زبان های هجا – زمان را بدیهی می دانستند. امّا بررسی های متأخرتر که به این منظور صورت گرفتند مفهوم هم زمانی را زیر سؤال بردند و مشخص شد که ریتم هر زبان برایند ویژگی های واجی آن است و نه سازماندهی زمانی آن. زمانی که ریتم زبانی برمبنای الگوهای دیرشی تعیین می شود، لازم است به ویژگی های واجی پدیدآورنده این الگوها نیز توجه شود. به عنوان شاهدی بر این مدعا، اگرچه، براساس شاخص تغییرپذیری دوتایی هنجاریافته، گونه کرمانی در رده تکیه – زمان قرار می گیرد، تکیه واژگانی نقش چندانی در نظام واجی این گونه ایفا نمی کند. به بیان دیگر، رخداد کاهش واکه ای وزن – بنیاد با تبدیل هسته هجاهای تک مورایی به شوا و ایجاد تقابل بین این واکه و واکه های بلندتر تنوع بیشتری در دیرش واکه ها ایجاد می کند. همچنین این فرایند می تواند سبب حذف هسته هجاهای تک مورایی و شکل گیری خوشه های همخوانیِ آغازی در این گونه شود. درنتیجه، اگرچه تناوب در دیرش واکه ها و پیچیدگی خوشه های همخوانی از ویژگی های زبان های تکیه – زمان هستند، در گونه کرمانی این دو ویژگی را نمی توان به این رده زبانی و تکیه واژگانی مرتبط دانست.A New Way to Consider Rhythmic Types: Some Evidence from the Kermani Variety of Persian
Regarding rhythmic typology, earlier studies have taken for granted the isochrony of interstress intervals and syllables in stress-timed and syllable-timed languages, respectively. However, some later studies have questioned the concept of isochrony and claimed that the rhythm type of each language results from the characteristics of its phonological system, not its temporal organization. So, while classifying the rhythmic type of languages according to the durational measurements, it is necessary to consider the phonological properties that lead to the formation of that rhythm type. As a piece of evidence, although the Kermani variety of Persian has been recognized as stress-timed according to the nPVI calculations, lexical stress has no significant role in the respective phonological system. In other words, it is the application of the weight-based vowel reduction which changes the nucleus of the monomoraic syllables to schwa, the property which yields a higher contrast between the duration of this short vowel and the other longer ones. Moreover, this process can ultimately delete the nucleus of these monomoraic syllables, which results in onset consonant clusters in this variety. Consequently, although various patterns of vowel duration along with complex consonant clusters are the characteristic features of stress-timed languages, in the Kermani variety these features cannot be pertained to this rhythmic type and lexical stress.
تبلیغات
