هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تاب آوری و احساس انسجام روانی در پیش بینی سبک های مقابله ای مادران کودکان اوتیسم است. روش نمونه گیری در این پژوهش نمونه گیری در دسترس می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی مادران کودکان دارای بیماری اوتیسم در شهر مشهد در دامنه ی سنی 20 تا 40 سال بود؛ به شیوه نمونه گیری در دسترس 100 نفر از این مادران که به مراکز آموزشی برای فرزندانشان شرکت می کردند گرفته شد و آزمودنی ها، از نظر سن، تحصیلات و وضعیت اقتصادی- اجتماعی همتا شدند. به منظور تحلیل داده های این پژوهش، از شاخص های آمار توصیفی (مانند میانگین، انحراف استاندارد و واریانس) و از شاخص های آمار استنباطی (مانند رگرسیون گام به گام) استفاده خواهد شد و داده ها به کمک نرم افزار SPSS ورژن 22 تحلیل شده است. در این پژوهش از پرسشنامه های راهبردهای مقابله ای لازاروس، احساس انسجام فلنسبرگ و تاب آوری کونور و دیودسون استفاده شد. نتایج این پژوهش حاکی از این است که درجه تاب آوری در سبک های مختلف کنار آمدن مادران کودکان اوتیسم متفاوت است. درجه انسجام روان شناختی در سبک های مختلف کنار آمدن مادران کودکان اوتیسم متفاوت است و اینکه بین میزان انسجام روان شناختی و تاب آوری مادران کودکان مبتلا به اوتیسم همبستگی وجود دارد.