یکی از مهمترین ابزارهای تعیین نقاط قوت و ضعف عملکرد، شناسایی فرصت ها و تهدیدهای بیرونی شرکت ها و رتبه بندی شرکت ها است. با توجه به ابنکه بورس اوراق بهادار تهران بر اساس معیارهای کیفی از جمله به موقع بودن اطلاعات، کیفیت افشا و اطلاع رسانی مناسب اقدام به رتبه بندی می نماید، لذا مقاله حاضر با ترکیب روش AHPو نظریه فازی، شرایط عدم اطمینان را بگونه ای منطقی و کاربردی مدل سازی می نماید. از آنجایی که درجه اهمیت نسبت های مالی برای گروه های مختلف متفاوت است، از اینرو با استفاده از پرسشنامه توزیع شده بین گروه های مختلف تأثیرگذار در تصمیم های سرمایه گذاران، شامل اساتید دانشگاهی، حسابرسان مستقل و مشاوران سرمایه گذاری، وزن شاخص ها محاسبه و در نهایت با استفاده از روش TOPSIS بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1389 رتبه بندی گردید. نتیجه تحقیق نشان داد که رتبه بندی مذکور با رتبه بندی بورس اوراق بهادار تهران با توجه به استفاده از روش های متفاوت رتبه بندی، یکسان نمی باشد