هدف: امروزه موفقیت سیستم آموزش مجازی از مباحث مهم مدیریت آموزشی به شمار می رود. ﻫﺪف از انجام پژوهش حاضر، بررسی عوامل تأثیرگذار بر کیفیت آموزش مجازی در دانشگاهها در پی شیوع ویروس کرونا در میان دانشجویان مرکز آموزش مجازی دانشگاهیان بود. روش: این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی و به صورت میدانی انجام شد. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران برای جوامع نامعیّن، 384 نفر تخمین زده شد که تعداد 390 پرسشنامه صحیح و قابل استفاده تهیه شد. ارزیابی متغیّرها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزار آموس تحلیل شد و در ادامه به منظور رتبه بندی مؤلفه های اصلی پژوهش، از روش ای.اچ.پی فازی بهره گرفته شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که کلیه فرضیه های پژوهش، اعم از «کاربرپسندی سامانه»، «پاسخگویی بهینه کادر پشتیبانی»، «کیفیت محتوای تدریس»، «تعامل بین استاد و دانشجو» و «سرعت اینترنت»، به طور معناداری بر کیفیت آموزش مجازی دانشگاهیان تأثیرگذارند. نتیجه گیری: با بررسی و اولویت بندی یافته ها مشخص شد مؤلفه کاربرپسندی سامانه، در رتبه اول اهمیت است.
