تحلیل وضعیت شخصیت جامعه پسند در میان جوانان شهر تهران (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف تحلیل وضعیت شخصیت جامعه پسند در میان جوانان 20تا35 ساله ساکن شهر تهران انجام شده است. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و ابزار اندازه گیری پرسشنامه اطلاعات را جمع آوری کرده است. برای سنجش وضعیت شخصیت جامعه پسند جوانان از پرسشنامه استاندارد و 29 گویه ای صفاری نیا (1391)  با هفت خرده مقیاس(مسئولیت اجتماعی، ارتباط همدلانه، نگاه از منظر دیگران، پریشانی فردی، استدلال اخلاقی دوجانبه، استدلال اخلاقی جهت گیری شده – دیگران و نوعدوستی خودگزارشی) استفاده شد. نمونه مورد مطالعه  203 نفر و  روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد : از ابعاد 5 گانه عامل هم حسی جهت گیری شده به ترتیب استدلال اخلاقی دوجانبه، استدلال اخلاقی جهت گیری شده، نگاه از منظردیگران و مسئولیت اجتماعی با میانگین های بیش از حد متوسط(3) بوده اند. اما وضعیت "پریشانی فردی " با کسب میانگین 2.97  و  وضعیت "نوع دوستی خودگزارشی " با کسب میانگین 2.86 کمترازحد متوسط هستند. دریک جمع بندی کلی از دو بعد عامل کمک رسانی؛ هردو بعد نوع دوستی خودگزارشی و پریشانی فردی، بامیانگین های کمتر از حد متوسط(3) وضعیت مناسبی نداشته اند. هم حسی جهت گیری شده با میانگین 3.39 از کمک رسانی با میانگین 2.91، درشخصیت جامعه پسند، بهتر بوده، و وضعیت کلی شخصیت جامعه پسند جوانان بامیانگین 3.24 بالاتر از حد متوسط(3) است.