پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت‌بندی ابعاد جبران خدمات و پاداش کارکنان و مدیران گمرک جمهوری اسلامی ایران در منطقه جنوب شرق کشور انجام شده است. روش پژوهش متوالی- اکتشافی بود. برای جمع‌آوری دادهها در بخش کیفی از روش مطالعه و مصاحبه نیمه ساختاریافته و جهت تحلیل دادهها از روش تحلیل محتوای کیفی و در بخش کمی از پرسشنامه محققساخته استفاده شد. روش نمونه‌گیری در بخش کیفی از نوع هدفمند و تکنیک گلوله برفی و در بخش کمی تصادفی طبقهای بود. جامعه آماری در بخش کیفی 30 نفر از مدیران، معاونان، رؤسای اداره‌ها و کارشناسان اداری و مالی و در بخش کمی شامل کلیه کارکنان و مدیران گمرکهای منطقه جنوب شرق کشور هستند. نتایج حاصل از این پژوهش مدلی از جبران خدمات و پاداش کارکنان و مدیران گمرک بود که در دو دسته عوامل برونسازمانی و عوامل درونسازمانی طبقه‌بندی گردید، در مقوله عوامل برونسازمانی مهمترین بعد به ترتیب عبارت از عوامل محیطی- اقتصادی، عوامل فرهنگی-اجتماعی و اسناد بالادستی است. در مقوله عوامل درونسازمانی مهمترین ابعاد به ترتیب عبارت از عوامل غیر مالی-شغلی و عوامل غیرمالی-محیط شغلی، عوامل مالی-غیرمستقیم، عوامل سازمانی، عوامل مالی مستقیم، عوامل مربوط به شاغل (فردی) و چشمانداز سازمان هستند. مهمترین گویه در مقوله عوامل برونسازمانی، گویه تحریمهای پولی و مالی بوده است. مهمترین گویه در عوامل درونسازمانی گویه فوقالعاده بهرهوری و پاداش انگیزشی بوده است.
