حکمرانی منطقهای » نوعی از حکمرانی بر روی منطقه خاص، فراتر از قلمرو دولت-ملتها است. این نوع حکمرانی، توسط نهادها و بازیگرانی انجام میشود که در سطح منطقه صلاحیت حکمرانی دارند و این صلاحیتها، بهطور داوطبانه و قانونی از سوی سایر کشورها پذیرفتهشده است. بر این اساس، حکمرانی منطقهای جمهوری اسلامی ایران، نوعی از حکمرانی مشروع و قانونی است که توسط شبکهای از بازیگران سیاسی، اجتماعی و برخی بازیگران دولتی بهصورت داوطلبانه برای انجام خدمات اجتماعی و تأمین منافع ملتهای منطقه صورت میگیرد. با توجه به تحولات اخیر منطقه غرب آسیا و بهویژه کشورهای محور مقاومت که بهدلیل دخالتهای برخی قدرتهای فرامنطقهای در جهت تحمیل نظم وارداتی، فرآیند بحرانی و آشوبناک را سپری میکند، تبیین نقش فراملی و رسالتی جمهوری اسلامی ایران در پیشبرد یک مدلی از حکمرانی مطلوب منطقهای با هدف تأمین منافع جمعیِ ملتهای منطقه و تحقق نظم امنیتی بومی، بیش از پیش ضرورت پیدا میکند. در این گزارش به دنبال تبیین مبانی تفکر جمهوری اسلامی ایران در امر حکمرانی و سپس بررسی شاخصها و موانع پیشروی حکمرانی منطقهای جمهوری اسلامی ایران در محور مقاومت هستیم.حکمرانی منطقهای» نوعی از حکمرانی بر روی منطقه خاص، فراتر از قلمرو دولت-ملتها است. این نوع حکمرانی، توسط نهادها و بازیگرانی انجام میشود که در سطح منطقه صلاحیت حکمرانی دارند و این صلاحیتها، بهطور داوطبانه و قانونی از سوی سایر کشورها پذیرفتهشده است. بر این اساس، حکمرانی منطقهای جمهوری اسلامی ایران، نوعی از حکمرانی مشروع و قانونی است که توسط شبکهای از بازیگران سیاسی، اجتماعی و برخی بازیگران دولتی بهصورت داوطلبانه برای انجام خدمات اجتماعی و تأمین منافع ملتهای منطقه صورت میگیرد.با توجه به تحولات اخیر منطقه غرب آسیا و بهویژه کشورهای محور مقاومت که بهدلیل دخالتهایبرخی قدرتهای فرامنطقهای در جهت تحمیل نظم وارداتی، فرآیند بحرانی و آشوبناک را سپری میکند، تبیین نقش فراملی و رسالتی جمهوری اسلامی ایران در پیشبرد یک مدلی از حکمرانی مطلوب منطقهای با هدف تأمین منافع جمعیِ ملتهای منطقه و تحقق نظم امنیتی بومی، بیش از پیش ضرورت پیدا میکند. در این گزارش به دنبال تبیین مبانی تفکر جمهوری اسلامی ایران در امر حکمرانی و سپس بررسی شاخصها و موانع پیشروی حکمرانی منطقهای جمهوری اسلامی ایران در محور مقاومت هستیم
