آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۰

چکیده

مقدمه: گوناگونی جزء مهمی برای توسعه شهری عادلانه است. اما آنچه در محله های گوناگون و ناهمگن به دلیل مجاورت گروه های مختلف اجتماعی-اقتصادی ساکن اتفاق می افتد، قضاوت و مقایسه های اجتماعی بر مبنای نمودهای عینی افراد است و این ارزیابی همسایگان، بر خودپنداره ساکنین تاثیر می گذارد. هدف پژوهش بررسی تاثیر ادراک شاخصه های کیفیت مسکن و محیط مسکونی در محله ناهمگن، بر عزت نفس ساکنین می باشد. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی و مدلیابی معادلات ساختاری به روش تحلیل مسیر است. نمونه پژوهش دو گروه 250 نفری با سطح اجتماعی-اقتصادی مختلف در بافت ضعیف عمرانی و بافت مرفه زرگنده بوده که به روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پژوهشگر ساخته ادراک کیفیت مسکن و محیط مسکونی، پرسشنامه عزت نفس رزنبرگ (1965) و کوپراسمیت (1981) استفاده شد. داده ها با آزمون های رگرسیون و مدلیابی معادلات ساختاری توسط نرم افزارهای SPSS-24 و AMOS تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که همبستگی معناداری بین متغیرهای پژوهش وجود دارد. در محله های با سطح اجتماعی-اقتصادی پایین تر، ضرایب مسیر بین مولفه های ادراک بیرونی از یکپارچگی و جایگاه اجتماعی ساکنین (05/0p=، 199/0β=) ویژگی های گذر (تاثیر غیرمستقیم) و فضای باز و سبز خصوصی مساکن (تاثیر غیرمستقیم) با عزت نفس عمومی و اجتماعی ساکنین معنادار می باشد. در محله های با سطح اجتماع-اقتصادی بالاتر نیز، ضرایب مسیر بین مولفه های ادراک بیرونی از دسترسی به امکانات و خدمات (01/0p=، 294/0β=)، نمای ساختمان (05/0p=، 225/0β=)، تراکم ادراکی (تاثیر غیرمستقیم) و شرایط صوتی (01/0p=،270/0β=) با عزت نفس عمومی و اجتماعی ساکنین معنادار می باشد. نتیجه گیری: بطور کلی کیفیت شاخصه های مسکن و محیط مسکونی بر ادراک ساکنین و سلامت روان آنان تاثیر می گذارد. در محله های ناهمگن به دلیل قرارگیری گروه های مختلف، مقایسه ها و قضاوت های همسایگان از نمودهای بیرونی که معرف وضعیت اجتماعی-اقتصادی افراد هستند خودپنداره آن ها را شکل می دهد. بنابراین جهت زیست پذیری مجموعه های مسکونی متنوع شهری، لازم است هنگام برنامه ریزی و توسعه آن ها، به متغیرهای کالبدی و انسانی که بر ارزیابی های بیرونی و در پی آن ادراک و رفتار ساکنین با یکدیگر موثر است، توجه شود.

تبلیغات