مقدمه: پژوهش کنونی با هدف بررسی نقش جوّ دانشگاه در پیشرفت خلاقانه ی دانشجویان انجام شد.
روش: با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد 362 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس پیشرفت خلاقانه ی کارسون، پترسون و هیگینز (2005) و پرسش نامه ی ادراک جوّ دانشگاهی خلاق بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل عامل اکتشافی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که جوّ دانشگاه، سهم معناداری در پیش بینی پیشرفت خلاقانه ی دانشجویان دارد و می تواند ۳۱٪ از تغییرات پیشرفت خلاقانه ی دانشجویان را پیش بینی کند.
نتیجه گیری: جوّ دانشگاه به عنوان متغیری اجتماعی، سهم معناداری در پیش بینی پیشرفت خلاقانه ی دانشجویان دارد.
