پیش بین های تعهد زناشویی: سبک های دلبستگی و راهبردهای حفظ رابطه (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف: پژوهش حاضر بررسی نقش راهبردهای حفظ رابطه و سبک های دلبستگی در پیش بینی تعهد زناشوییبود. روش: جامعه این پژوهش شامل کلیه افراد متأهل شهر تهران بود که از میان آن ها 372 فرد متأهل (233 زن و 139 مرد) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه راهبردهای حفظ رابطه (استفورد، داینتون و هاس، 2000)، پرسشنامه سبک دلبستگی (هازن و شیور، 1987) و خرده مقیاس تعهد شخصی پرسشنامه مدل سرمایه گذاری (رازبلت، مارتز و آگنیو، 1998) جمع آوری شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین خرده مقیاس اطمینان بخشی، باز بودن، مدیریت تعارض، تقسیم وظایف، مثبت نگری، نصیحت و سبک دلبستگی ایمن با تعهد زناشویی رابطه مثبت معنی دار و بین سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی با تعهد زناشویی رابطه منفی معنی داری به دست آمد (0/05=P.). همچنین تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که چهار خرده مقیاس راهبردهای حفظ رابطه (اطمینان بخشی، باز بودن، تقسیم وظایف و مثبت نگری) و سبک های دلبستگی (ایمن، اجتنابی و اضطرابی) می توانند تعهد زناشویی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها، می توان نتیجه گرفت که راهبردهای حفظ رابطه و سبک دلبستگی در تعهد زناشویی تأثیر دارند.