پژوهش حاضر باهدف تأثیر آموزش حضور ذهن بر راهبردهای كنار آمدن و امیدواری به زندگی زنان معتاد باردار در سال 1398-1397 انجام شد. طرح پژوهش شبه آزمایشی، از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری آن را تمامی زنان معتاد باردار مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا شهر کرمانشاه در كه در سال 1398-1397 پرونده پزشكی داشتند تشكیل می دادند. حجم نمونه 30 نفر از زنان معتاد باردار از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف و به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. سپس نمونه ها به طور تصادفی در گروه های آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. تمام شرکت کنندگان پرسشنامه های راهبردهای كنار آمدن لازاروس و امیدواری به زندگی اشنایدر را به عنوان پیش آزمون كامل كردند. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه تحت آموزش حضور ذهن (ذهن آگاهی) قرار گرفت، اما گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نكرد. نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی بر راهبردهای كنار آمدن (0/009=P) و امیدواری به زندگی (0/001=P) در زنان معتاد باردار تأثیر معنی داری دارد. با توجه به اینكه حضور ذهن و یا ذهن آگاهی این مادران پایین تر از نرمال بود، بنابراین آموزش ذهن آگاهی یا توجه آگاهی یا حضور ذهن می تواند نقش مهمی را به عنوان درمان های كمكی و توان بخشی در كنار درمان های پزشكی در زنان معتاد باردار ایفا كند.