هدف: خطر بروز آسیب نیز در رشته فوتبال بالا است. بسیاری از محققان قدرت عضلانی را به عنوان یکی از مهم ترین ریسک فاکتورهای داخلی معرفی کرده اند، اما مطالعات اندکی به بررسی رابطه بین قدرت آیزومتریک عضلات با بروز آسیب ها پرداخته اند. لذا پژوهش حاضر به بررسی ارتباط قدرت آیزومتریک عضلات اندام تحتانی و میزان بروز آسیب های بازیکنان فوتبال و توانایی پیش بینی این آسیب ها می پردازد. روش تحقیق: نمونه های آماری این پژوهش را 73 بازیکنان فوتبال زیر 21 سال تشکیل دادند. قبل از شروع فصل ابعاد آنتروپومتری و قدرت آیزومتریک عضلات اندام تحتانی هر فرد در پای برتر بازیکنان به وسیله دستگاه آیزوکنتیک بایودکس سیستم 4 اندازه گیری، سپس هر فرد به مدت 8 ماه مورد پیگیری قرار گرفت و آسیب های بازیکنان ثبت شد. نتایج: نتایج آزمون کاکس رگرسیون نشان داد رابطه معناداری میان نسبت قدرت آیزومتریک در هیچ یک از عضلات مورد اندازه گیری و میزان بروز آسیب های اندام تحتانی وجود ندارد. بحث: با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش توصیه می گردد کادر پزشکی و فنی تیم های فوتبال از آزمون های آیزومتریک برای شناسایی بازیکنان در معرض خطر استفاده ننمایند. احتمالا انواع دیگر سنجش قدرت مانند قدرت آیزوتونیک و آیزوکنتیک برای این مساله موثرتر باشد