وقف بر صوفیه در دوره ایلخانی رابطه گرایش های دینی ایلخانان ایران با کاهش و افزایش وقف بر صوفیه (736 656ق) (مقاله علمی وزارت علوم)

درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)

درجه علمی در دسته‌بندی سابق وزارت علوم: علمی-پژوهشی
نویسندگان: محمدعلی رنجبر بهمن شهریاری
منبع: پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی سال پنجاه و دوم بهار و تابستان 1398 شماره 1

کلید واژه ها: وقف صوفیان خانقاه حکومت ایلخانی عرفا و مشایخ

حوزه های تخصصی:
doi: 10.22059/jhic.2020.279773.654000
شماره صفحات: ۸۱ - ۱۰۶
دریافت مقاله   تعداد دانلود  :  ۵۰۰

آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۶

چکیده

کاهش یا افزایش وقف بر صوفیه در دوره ایلخانی (735- 656 ق) با کسب مشروعیت از طریق اسلام پذیری و انطباق با فرهنگ و تمدن ایران رابطه مستقیم داشت. ایلخانان نامسلمان به کسب مشروعیت از طریق عرفا و مشایخ نیازی نداشتند و در نتیجه در دوره آنها وقف بر صوفیه راکد ماند. پس از سقوط خلافت بغداد و افزایش اسلام پذیری ایلخانان بر دست عرفا و مشایخ، وقف بر صوفیه در روند جدید حاکمیت ایلخانی رو به افزایش نهاد. برخی از شخصیت های مؤثر مانند خواجه رشیدالدین فضل الله در روند انطباق فرهنگی از طریق عرفا نقش مهمی داشتند. افزایش وقف بر صوفیه موجب بهبود وضع اقتصادی عرفا و مشایخ گردید و بنابراین، حکومت ایلخانان مسلمان برای عرفا و مشایخ هم از نظر مالی و هم از نظر معنوی و اجتماعی، سودمند بود.

تبلیغات