شناخت اجتماعی: تحولات استدلال «تئوری ذهن» در کودکان (مقاله علمی وزارت علوم)

* دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی 

درک کودکان از ذهن یا آنچه که به عنوان تئوری ذهن خوانده می شود در طی دو دهه اخیر تحقیقات زیادی را در حیطه

روانشناسی تحولی به خود اختصاص داده است. در ادبیات جدید تئوری ذهن، اعتقاد براین است که انسانها به عنوان موجوداتی

اجتماعی مجهز به قابلیت خاصی جهت درک دیگران می باشند. اعتقاد بر اینست که این توانایی ماهیتی حیطه – اختصاصی دارد. این

قابلیت که تئوری ذهن خوانده می شود اشاره به توانایی انسانها در نسبت دادن حالات ذهنی به خود و دیگران دارد. با درک ذهنی

گرایانه از رفتارها، فرد می تواند رفتارهای دیگران را درک، تبیین و پیش بینی نماید. تکالیف باور کاذب جهت اندازه گیری توانایی

تئوری ذهن مورد استفاده قرار می گیرند. تحقیقات نشان می دهند که کودکان در حدود چهار – پنج سالگی قادر به پاسخگویی صحیح

به این آزمون ها می باشند. بر این اساس استدلال می شود که کودکان قبل از این سنین، فاقد درک رشد یافته ای از ذهن می باشند.

رویکردهای نظریه – نظریه، پیمانه ای و شبیه سازی چگونگی فرایندها و تحولات تئوری ذهن را مفهوم سازی کرده اند. در مقاله

حاضر چگونگی تبیین رویکردهای فوق از فرایندها و تحولات تئوری ذهن مورد بحث قرار می گیرند.