به علت افزایش تضاد منافع بین مدیران و سرمایه گذاران، چگونگی تقسیم سود از اهمیت بیشتری برخوردار است. از آنجا که افزایش تضاد منافع و مشکلات نمایندگی، پیامدهایی همچون بیش سرمایه گذاری و کم سرمایه گذاری را در پی دارد و با توجه به این که میزان تضادهای منافع و مشکلات نمایندگی در طول چرخه عمر شرکت متفاوت است، بنابراین پژوهش حاضر برآن است تا به بررسی ارتباط سیاست تقسیم سود و کارایی سرمایه گذاری با تاکید بر چرخه عمر شرکت بپردازد. برای اندازه گیری کارایی سرمایه گذاری از مدل بیدل و همکاران (2009) و همچنین جهت تقسیم بندی شرکت ها به مراحل چرخه عمر از الگوی تقسیم بندی دیکنسون (2011) استفاده شد. علاوه بر آن تعداد 110 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1389 تا 1394 جهت انجام آزمون های آماری انتخاب شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از الگوی داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین سیاست تقسیم سود و کارایی سرمایه گذاری ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین پرداخت سود سهام موجب کاهش سرمایه گذاری بیشتر و کمتر از حد می شود. از سوی دیگر، شرکت های مورد بررسی در مراحل چرخه عمر نیز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پرداخت سود سهام موجب بهبود کارایی سرمایه گذاری در مراحل رشد و بلوغ می شود، در حالی که پرداخت سود سهام ارتباطی با کارایی سرمایه گذاری در مرحله افول ندارد.
