هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثرهیجان برنشانگان زیستی حرکتی کاربران رایانه صورت گرفته است؛ تا از طریق آن رایانه بتواندبه وسیله این نشانگان زیستی-حرکتی، هیجان کاربر خود را تقریب زده و با او بهتر تعامل کند. هر چند روش این تحقیق محاسبات احساسی خالص نیست، اما یک الگوی تقریبی مناسب برای دسته بندی هیجان، بر اساس نشانگان زیستی حرکتی ارائه می دهد. روش: در این پژوهش 9 نفر که آشنایی لازم با رایانه داشتند، هر کدام به مدت تقریبی 45 دقیقه، تحت 6 هیجان ( 2خلق، و 3 انگیختگی در هر خلق) قرار گرفتند. نیز در ابتدا یک پیش آزمون، انجام می شد (کلا 7 حالت). برای القای هیجان در این پژوهش، از روش 2 مرحله ای تغییر خلق از طریق روش رابینسون و تغییر انگیختگی از طریق نمایش فیلم استفاده شد. پس از هر القای هیجان یک بازی انجام می شد، تا داده های حرکتی آن از طریق حرکات نشانگر ماوس (12 مورد) بدست آید، نیز داده های زیستی دما، رطوبت کف دست، و نیز فشار کلیک ماوس، از طریق یک ماوس زیست سنج، جمع آوری می شد. یافته های: نتایج نشان داد که در سطح معنی داری 0.05، گروه های در سرعت و شتاب نشانگر ماوس، و نیز رطوبت و نیروی کلیک، دارای تفاوت معنا داری هستند. نتیجه گیری: هیجان شخص و مخصوصا میزان انگیختگی او، روی 4 سیگنال سرعت، شتاب، رطوبت و نیروی کلیک تأثیر دارد، پس می توان آن را از این طریق ارزیابی کرد.