در صورت تسلط تفکر اقتصادی صرف، در مفهوم سازی توسعه به عنوان یکی از مهمترین اهداف جوامع امروز، تاکید بر ابعاد کمی توسعه مانند افزایش سرمایه گذاری، بهره وری عوامل تولید، پیشرفت تکنولوژی و نوآوری به عنوان شروط لازم برای توسعه قرار می گیرد. اما توسعه دارای ابعاد کیفی نیز می باشد به طوری که مفهومی تحت عنوان سرمایه اجتماعی، که به دنبال غنی سازی کنش های اجتماعی ناشی از افزایش تمایل به مشارکت و اعتماد اجتماعی است در این زاویه مطرح است. سرمایه اجتماعی، از طریق طراحی، تقویت و روزآمد کردن نهادها و ساختارهای اجتماعی منجر به تسهیل کنش های اقتصادی و کاهش هزینه های معاملاتی می شود. در این معنا ارتباطات انسانی می تواند به یکی از ابزارهای مهم در بدست آوردن سهم بیشتری در دنیای رقابت، تبدیل شود. اعتماد یکی از مهمترین عوامل موثر در ارتباط به شمار می آید. بر اساس این فرض که مؤلفه اعتماد در داد و ستد های برون سازمانی موجب افزایش سودآوری و کاهش بخشی از هزینه ها (هزینه معاملاتی) می شود، این مقاله به بررسی تأثیر اعتماد بر سودآوری متقابل بین مشتریان و تأمین کنندگان پرداخته است. در این مقاله با استفاده از رویکرد تئوری بازیها, به بررسی عوامل مؤثر بر ارتباطات مشتری و تأمین کننده(اعتماد) پرداخته شده و نشان داده می شود که اعتماد را می توان به صورت یک داده قابل اندازه گیری مالی بیان نمود. نتایج تحقیق نشان می دهد که مدیریت باید توجه بیش تری به نقش اعتماد در ارتباطات خارج سازمانی در فرآیند انتخاب شریک و خرید داشته باشد زیرا موجب افزایش سود متقابل می شود.
