زندگی انسان در طول تاریخ، در پیوند مداوم با طبیعت بوده است. آب، خاک، زمین و گیاهان همواره یاریرسان انسان و الهامبخش او بـوده و محیط زیست به عنوان پسزمینه فـعالیتهای بشری، مهمترین بخش و جزو جدا نشدنی زندگی انسان تلقی شده است. در مقابل انسانها نیز مسئول حفظ محیط زیست خود بودهاند. در این مقاله، با استفاده از نظریه پیر بوردیو، سرمایه اجتماعی به عنوان یک عنصر تأثیرگذار در زندگی شهروندان شهر تبریز تلقی شـده که به رفتار اجتماعی آنها جهت میدهد. هدف این مقاله بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و سبک زندگی محیط زیستی و تأثیر ابعاد این دو متغیر بر یکدیگر است. نتایج تحقیق نشان میدهند از میان ابعاد سهگانه سرمایه اجتماعی، ابعاد مشارکت و انسجام اجتماعی رابطه معنیدار با سبک زندگی محیط زیستی نشان دادهاند اما بعد اعتماد اجتماعی رابطه معنیداری را نشان نمیدهد. همچنین بین تحصیلات و سبک زندگی محیط زیستی رابطه معنیدار وجود دارد، ولی بهطور کلی بین درآمد و سبک زندگی محیط زیستی رابطه معناداری مشاهده نشد. تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز نشان میدهد که مشارکت اجتماعی، تحصیلات و انسجام اجتماعی بر روی هم حدود یازده درصد از واریانس سبک زندگی محیط زیستی را تببین میکنند.
