زنان در ایجاد و پیشرفت تمدن بشری سهم ارزنده ای داشته و دارند، اما جایگاهشان در زندگی اجتماعی، متناسب با این سهم نبوده و نیست.از جمله وظایفی که نظام آفرینش در پرورش فرزندان، برعهده زنان قرار داده است، با وجود چنین ارزش بسیار والای معنوی و مادی، گاه به عنوان مانعی در راه کار و شغل جلوه گر می شود و در دیگر موارد هم تکالیفی چندجانبه را بر دوش آنان می نهد. هدف تحقیق حاضر بررسی عوامل مؤثر بر گرایش زنان به اشتغال در خارج از منزل میباشد و روش تحقیق به صورت پیمایشی است. حجم نمونه 200 نفر از جامعه آماری زنان کارمند در سازمان بیمه خدمات درمانی می باشد که اطلاعات مورد نظر از طریق ابزار جمع آوری اطلاعات (پرسشنامه) گردآوری شده است.جهت توصیف داده ها از جداول و نمودارها استفاده شد و در آن نما، میانه و میانگین به عنوان شاخص های گرایش مرکزی، دامنه تغییرات، واریانس و انحراف معیار به عنوان شاخص های پراکندگی و خطای معیار، ضریب کجی و ضریب کشیدگی به عنوان شاخص های توزیع محاسبه شدند.و برای تحلیل یافته ها و آزمون فرضیه هااز آزمون آماری t تک گروهی ، دو گروهی مستقل و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج حاصل از یافته ها نشان دادکه میزان عوامل فوق (درکل)، بر گرایش زنان به اشتغال خارج از منزل، کمتر از حد متوسط است.میزان تأثیر عامل قدرت کمتر از حد متوسط، عامل اقتصادی بیشتر از حد متوسط، عامل خانواده بیشتر از حد متوسط عامل روان شناختی و رضایتمندی کمتر از حد متوسط، عامل اجتماعی نیز کمتر از حد متوسط است
