هدف اصلی این پژوهش بررسی هزینه تحصیلی و صلاحیت علمی دانش آموختگان اعزامی به خارج در مقایسه با دانش آموختگان همتراز داخل کشور در طول برنامه های اول و دوم و سوم توسعه بوده است. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی (اسنادی و پیمایشی) است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه اعضای هیات علمی با رتبه حداقل استادیار در دانشگاه های کشور که تعداد آن ها 13649 نفر، همچنین شامل کلیه اسناد و مدارک مربوط به اعزام دانشجو به خارج است و از این جامعه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، تعداد 386 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که روایی آن از طریق اخذ نظرات از متخصصان و پایایی آن با اجرای مقدماتی 30 پرسشنامه، محاسبه و ضریب آلفای آن 75/0 به دست آمده است. داده های به دست آمده ضمن توصیف، با توجه به هر یک از سوالات پژوهش، با استفاده از روش های آماری آزمون تحلیل واریانس، آزمون کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که هزینه تحصیل در دانشگاه های معتبر خارج در طول سه برنامه توسعه، بالاتر از دانشگاه های داخلی است و هزینه تحصیل در دانشگاه غیر دولتی داخل (دانشگاه آزاد اسلامی) پایین تر از دانشگاه های دولتی داخل و دانشگاه های خارج از کشور است. در خصوص صلاحیت های علمی-آموزشی بین دانش آموختگان داخل و خارج تفاوت چندانی وجود ندارد؛ در زمینه صلاحیت های علمی- پژوهشی و اجرایی، اعضای هیات علمی دانش آموخته خارج نسبت به دانش آموخته دانشگاه دولتی و غیر دولتی همتراز داخل کشور، رتبه بالاتری دارند.
