Reform

When the Local Government of Azerbaijan was established under the Fiqa-yi Democrat. Its main aim was directed towards a comprehensive reform of all Azerbaijan, since the province had for the past 20 years during the rule of Reza Shah, been totally ignored and neglected, as we have attempted to show in this article. The reforms enacted in the single year that the Local Government survived exceeded all those introduced throughout the previous 20 years. They included land reform, division of land among the peasants, re-opening factories or building new ones, generally reducing unemployment, reconstruction of cities, resurfacing of roads, creating Fida I groups, establishing the local Army of Azerbaijan, improving education, introducing a national health service, reducing the crime rate, lowering of inflation, prohibition of profiteering and the black market, and ending the coupon system. Low was made equal for all Azerbaijani citizens, the local language was made the official one even in government documents. A theatre holding 800, and 50 general hospitals, with 700 beds were built. The author has tried to answer this question to what extent the local government of Azerbaijan was successful in its objectives or reforms.

هدف این نوشتار تحلیل برخی از آثار نویسندگان نوگرا – از جمله آخوندزاده – بر اساس یک رویکرد تصویرشناختی است. پرسش اینجاست که چگونه و با چه سبک نوشتاری، نوگرایان ایرانی تمایز فرهنگی، اجتماعی و تاریخی ایران و غرب را به تصویر کشیده اند و موجب سوق دادن خواننده ایرانی به پذیرش غیریت و دگرگشتگی فرهنگی شده اند. به نظر می رسد که آخوندزاده و برخی از پیروان سبک نوشتاری او، شیفتگی خود به فرهنگ غرب را با درهم آمیختن ادبیات و نقد اجتماعی به خواننده منتقل کرده اند و در این راستا گونه های جدید ادبی را بکار گرفته اند که به خوبی با اهداف اجتماعی شان سازگار افتاده، به گونه ای که جامعه نقد بیشتر از آنکه جذب نوآوری ها و جنبه های ادبی آثار آنان شود، به محتوی و گفتمان آنان پرداخته است. در این مقاله، تلاش داریم تا با تکیه بر نظریات صاحب نظران در حوزه ادبیات تطبیقی و با الهام گرفتن از دیدگاههای متخصصین تصویرشناسی، سبک و ساختار موجود در کتاب مکتوبات آخوندزاده، و کتابچه سیاحی گوید، را مورد مطالعه و تحلیل قرار دهیم. بر این باوریم که تبیین کارکرد نقد و تصویر در آثار نخستین روشنفکران ایرانی پایان قرن نوزدهم میلادی و توضیح دلایل موفقیت آنها در انتقال تاثیرگذار پیام خود، علیرغم ضعف آَشکار گفتمان انتقادی و ایدولوژیک شان، می تواند نتیجه مطلوب این پژوهش باشد.