رفتارهای ضد اجتماعی

"هدف: اختلالات رفتاری طیف وسیعی از مشکلات دوران کودکی را تشکیل می دهد که شیوع آن در مناطق مختلف ایران و جهان دارای نوسانات بسیاری است. پژوهش حاضر به بررسی میزان شیوع اختلالات رفتاری در دانش آموزان دوره ابتدایی استان ایلام می پردازد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی و مقطعی است که جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان مدارس ابتدایی استان ایلام در سال تحصیلی 84-1383 تشکیل می دادند. حجم نمونه پژوهش حاضر 1546 دانش آموز بود که با استفاده از فرمول حجم نمونه و براساس شیوه نمونه گیری طبقه ای برحسب جنسیت، منطقه و محل زندگی و پایه تحصیلی و به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای جهت تکمیل پرسشنامه انتخاب شدند. از پرسشنامه راتر فرم معلم به عنوان ابزار غربالگری و فرم مصاحبه تشخیصی روانپزشکی برای دانش آموزانی که در آزمون راتر نمره بالاتر از نقطه برش داشتند، جهت تأیید تشخیص استفاده گردید. برای تحلیل داده ها آزمون خی دو مورد استفاده قرار گرفت یافته ها: نتایج نشان داد که میزان شیوع اختلالات رفتاری در دانش آموزان دوره ابتدایی استان ایلام 2/10 درصد می باشد. میزان شیوع در پسران بیشتر از دختران، در مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی و در پایه تحصیلی سوم بیشتر از سایر پایه های تحصیلی است. همچنین نتایج میزان شیوع برحسب زیرگروه های طبقات تشخیصی اختلالات رفتاری آزمون راتر نشان داد که اختلال ناسازگاری اجتماعی بیشترین و اختلال رفتارهای ضداجتماعی کمترین میزان شیوع را داشتند و در بین عوامل جمعیت شناختی، تحصیلات والدین، طلاق والدین و سابقه بیماری روانی در خانواده با بروز اختلالات رفتاری در کودکان رابطه معناداری داشتند . نتیجه گیری: میزان شیوع اختلالات رفتاری در استان ایلام در مقایسه با سایر پژوهشهای انجام گرفته در داخل و خارج از کشور در دامنه متوسط قرار دارد. "

هدف تحقیق حاضر، تحلیل رفتارهای ضد اجتماعی ورزشکاران حرفه ای رشته های انفرادی و تیمی در اوقات فراغت بود. تحقیق حاضر توص یفی، از نظر مس یر اجرا از نوع تحقیقات پیمایشی به شمار می آید که به شکل میدانی انجام گرفت. جامعة آماری پژوهش شامل ورزشکاران ت یم های مل ی بو ده که تعداد آن ها در 23 رشته ورزشی تیمی و انفرادی، 340 نفر می باشند. نمونة آماری شامل 181 نفر طبق جدول مورگان به صورت تصادف ی ساده انتخاب گرد ید . ابزار اندازه گ یری پژوهش، پرسشنامة محقق ساخت بود که بر اساس شاخص های نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران تنظیم گردید. روایی محتوا با استفاده از مدل لاوشی( 1975 )، توسط گروه 0 به دست / 0 و 87 / 0، گزارش شد. جهت محاسبه پایایی پرسش نامه از دو روش آزمون – بازآزمون و پایایی درونی به ترتیب مقا دیر 91 / متخصصان و کارشناسان 84 آمد. جهت توصیف داده ها از میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد. در تحلیل استنباطی داده ها از آزمون های کلوموگروف اسمیرنف، تست لوین، تحلیل واریانس مستقل استفاده گردید. مهمترین نتا یج این پژوهش این بود که ب ین نوع t و آزمون Fisher's Exact آزمون ،Bonferroni آزمون تعقیبی ،ANOVA یک طرفه ورزش و رفتارهای ضد اجتماعی در اوقات فراغت ورزشکاران رشته های تیمی و بین ورزشکاران انفرادی و تیمی در فعالیت های ضداجتماعی تفاوت معنی داری وجود داشت.

هدف این پژوهش، شناخت نقش متغیرهای خودمهارگری، کیفیت رابطه با والدین و محیط مدرسه در پیش بینی رفتارهای ضداجتماعی و سلامت روانی نوجوانان بود. 241 دانش آموز (117پسر و 124دختر) به روش نمونه برداری چندمرحله ای از دبیرستان های شهرستان فارسان از توابع استان چهارمحال و بختیاری انتخاب شدند و مقیاس خودمهارگری (تانجنی و بامیستر،2004)، مقیاس والد کودک (فاین، مورلند و شوبل،1983)، سیاهه محیط کلاس و مدرسه (آلفرد و دیگران، 2004)، مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی (لاویباند و لاویباند، 1995) و سیاهه رفتارهای ضد اجتماعی (محمدی مصیری و دیگران، 1389) را تکمیل کردند. برای تحلیل یافته های این پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادند که بین خودمهارگری، کیفیت رابطه با والدین و فضای مدرسه با رفتارهای ضداجتماعی و عدم سلامت روانی رابطه منفی معنادار وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان دادند که از طریق متغیرهای خودمهارگری، کیفیت رابطه مادر، جنس و فضای مدرسه می توان 33 درصد از واریانس سلامت روانی و از طریق متغیرهای کیفیت رابطه با مادر، خودمهارگری و کیفیت رابطه با پدر می توان 14 درصد از واریانس رفتارهای ضداجتماعی نوجوانان را تبیین کرد. در مجموع، می توان نتیجه گرفت که متغیرهای فردی، خانوادگی و مدرسه نقش مهمی در افزایش سلامت روانی و کاهش رفتارهای ضداجتماعی نوجوانان ایفا می کنند.

معمولاً حاشیه نشینان را کسانی می دانند که در شهرها زندگی می کنند، ولی به دلیل مجموعه عواملی نتوانسته اند جذب نظام اقتصادی- اجتماعی شهر شوند و به عنوان یک شهروند از امکانات و خدمات شهری بهره مند گردند. اگر چه امروزه حاشیه ها را جزئی از شهرها می دانیم که بافتی مشترک با شهرها پیدا کرده اند، ولی حاشیه ها اغلب دارای فرهنگ ناباروی هستند و همچنان به مناطق جرم خیز و مشکل زا تبدیل می شوند. مناطقی که به گفته جامعه شناسان، فرهنگ فقر و فقر منطقه ای، مشخصه اصلی آن است و جرم و جنایت، زاییده این فرهنگ است که نه تنها تهدیدی علیه امنیت اجتماعی مردم این منطقه به شمار می رود، بلکه امنیت اجتماعی ساکنان شهرها را نیز تهدید می کند.