ورزش رزمی

هدف از پژوهش حاضر، آزمون مدل ارتباطی ادراک از محیط حامی- خودمختاری و کنترل کننده، انگیزش، و میل به ادامة ورزش در نوجوانان، بر اساس نظریة خودمختاری بود. همچنین نقش تعدیل کنندگی جوّ سازمانی ورزش، مورد آزمون قرار گرفت. در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 288 نوجوان ورزشکار (152 ورزشکار رزمی، و 136 ورزشکار غیر رزمی) با دامنة سنی 17-15 ساله، به روش نمونه گیری خوشه ای از بین نوجوانان ورزشکار شهر ارومیه انتخاب شدند و پرسش نامه ها را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد محیط حامی - خودمختاری، به طور مثبت، پیش بینی کنندة انگیزش خودمختار است و انگیزش خودمختار نیز، پیش بینی کنندة مثبت میل به ادامة ورزش می باشد. محیط کنترل کننده، به طور مثبت، انگیزش کنترل شده را پیش بینی می کند. بااین وجود، ارتباطی بین انگیزش کنترل شده و میل به ادامة ورزش وجود نداشت. ادراک از محیط حامی- خودمختاری، به واسطة انگیزش خودمختار، پیش بینی کنندة مثبت و غیر مستقیم میل به ادامة ورزش می باشد. نقش تعدیل کنندگی جوّ سازمانی ورزش در این مدل، معنادار نبود. در کل، یافته ها بیانگر آن است که بدون در نظر گرفتن جوّ سازمانی ورزش، محیط حامی- خودمختاری می تواند از طریق افزایش انگیزش خودمختار، در میل به ادامة ورزش نوجوانان مؤثر باشد.

هدف: هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل توسعه ورزش های رزمی و دفاع شخصی در دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر است.روش: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی - تحلیلی است که برحسب نحوه گردآوری داده ها، آمیخته و ازنظر هدف، کاربردی است. جامعه پژوهش شامل فرماندهان علوم دریایی، مربیان ورزش های رزمی، مدیران، کارشناسان تربیت بدنی دانشگاه علوم دریایی و دانشجویان دانشگاه علوم دریایی بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. در مرحله اول از طریق تحلیل محتوای پژوهش های انجام شده، کدهای مربوطه استخراج شد و در مرحله دوم پس از مصاحبه با متخصصان، عوامل توسعه شناسایی شد. در مرحله اول و دوم، عوامل شناسایی شده در گروه دلفی بررسی شد؛ در این دو مرحله عواملی که حداقل 70 درصد دارای پاسخ مثبت بودند برای مرحله بعد باقی ماندند. در مرحله نهایی رتبه بندی عوامل شناسایی شده در دو مرحله قبل با استفاده از پرسشنامه پنج گزینه ای لیکرت انجام شد و در این مرحله پرسشنامه در بین 25 نفر از جمله مربیان ورزش های رزمی، مدیران، کارشناسان تربیت بدنی و دانشجویان دانشگاه علوم دریایی پخش شد. برای روایی محتوایی پرسشنامه با 6 تن از اساتید مدیریت ورزشی مشورت شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون فریدمن استفاده شد.یافته ها: بر اساس یافته های این تحقیق مهم ترین بخش عوامل شناسایی شده در بعد آموزش، اجباری کردن ورزش رزمی در دانشگاه علوم دریایی، دارای بالاترین میانگین رتبه ای (63/10)، همچنین در بعد برنامه ریزی، استفاده از مشوق های شغلی و رفاهی برای حضور مستمر در فعالیت های ورزش های رزمی در بین کارکنان دانشگاه علوم دریایی، دارای بالاترین میانگین رتبه ای (95/8)، در بعد منابع انسانی، گزینش و به کارگیری فرماندهان ورزشی، دارای بالاترین میانگین رتبه ای (26/8)، در بعد مدیریت، پیگیری و نظارت قوی مسئولان تربیت بدنی دانشگاه علوم دریایی در زمینه توسعه ورزش های رزمی، دارای بالاترین میانگین رتبه ای (33/7)، در بعد بودجه و مالی، تخصیص بودجه و نگرش سرمایه گذاری در زمینه ورزش های رزمی در دانشگاه، دارای بالاترین میانگین رتبه ای (17/4)، در بعد فرهنگی، تدابیر مقام معظم رهبری نسبت به ورزش نیروهای مسلح، دارای بالاترین میانگین رتبه ای (20/4)، در بعد سیستم و فناوری، مطرح شدن ورزشکاران دانشگاه با استفاده از ظرفیت های رسانه ای سازمان، دارای بالاترین میانگین رتبه ای (21/4) و در بعد زیرساخت، توسعه و استانداردسازی تجهیزات و اماکن ورزشی دانشگاه علوم دریایی در زمینه ورزش رزمی، دارای بالاترین میانگین رتبه ای (14/3) می باشند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان به عنوان ابزار تحلیلی پیرامون عوامل مؤثر بر توسعه ورزش رزمی و دفاع شخصی دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر مبنای عمل قرار گیرد تا به گونه ای منطقی و اصولی به حل چالش های این حوزه و توسعه ورزش رزمی و دفاع شخصی در دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر پرداخت.

این پژوهش با هدف سیاستگذاری و تحلیل جامعه شناختی مهاجرت نخبگان ورزش های رزمی انجام شد. پژوهش ترکیبی با طرح متوالی اکتشافی بود که در بخش کیفی آن با استفاده از تکنیک گراندد تئوری مبنای مدل استراوس و کوربین به ماهیت تفهیمی مهاجرت نخبگان ورزش های رزمی و نسبت محقق با وجوه ذهنی این واقعیت پرداخته شد و در آن از پارادایم پراگماتیسم استفاده شد. بخش کمّی نیز به شیوه پیمایشی با استفاده از پرسشنامه بود. بدین صورت که پس از اجرای مصاحبه ها، با استخراج کدها، مقوله ها و مفاهیم ذیل مقوله ها، سوالات پرسشنامه تنظیم شده و مورد استفاده در جامعه آماری قرار گرفت. جامعه مورد بررسی شامل کارشناسان و ورزشکاران حرفه ای ورزش های رزمی (به تعداد 12 نفر) که به صورت هدفمند انتخاب شدند و ورزشکاران رزمی شهر تهران (به تعداد 384 نفر) که به صورت در دسترس انتخاب شدند، بود. ابزار مورد استفاده نیز مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته بود. نتایج پژوهش نشان داد که مولفه های کشف شده در بخش کیفی در چهار دسته (عوامل اقتصادی، عوامل اجتماعی، عوامل سیاسی-مدیریتی و عوامل روانشناختی) قرار دارند. بار عاملی نشان داد که هر چهار بعدِ اجتماعی، سیاسی-مدیریتی، اقتصادی و روانشناختی بر مهاجرت نخبگان ورزشی تأثیر زیادی دارد و این تأثیر به ترتیب، مطلوب و خیلی مطلوب است. همچنین هیچ یک از این ارتباط ها ضعیف نبوده است؛ به عبارت دیگر تمامی مولفه های مهم در مهاجرت نخبگان ورزش های رزمی تأثیرگذار هستند. با این وجود عوامل اقتصادی با بار عاملی 71/0 بیشترین تأثیر و عوامل اجتماعی با 51/0دارای کمترین تأثیر بودند.