رقابت پذیری بین المللی

اتخاذ سیاست­های آزادسازی به ویژه در عرصه­ی تجارت خارجی مورد توجه خاص کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه قرار می­گیرد. یافته­های موجود در ادبیات موضوع، حاکی از تاثیر گذاری معنی­دار تجارت آزاد بر اقتصاد کشورها است، به طوری که از طریق آن بخش­های اقتصادی از دانش فنی و انتقال تکنولوژی بهره­مند می­شوند و با ارتقاء ظرفیت های تولیدی و بهره­وری منابع، عملا قدرت رقابت پذیری خود را در سطح بین الملل بالا می­برند. از طرفی، تحلیل هر پدیده یا سیاست اقتصادی مانند آزادسازی تجاری بدون توجه به اثرات غیر مستقیم ناشی از روابط متقابل اقتصادی، می­تواند کم دقت و حتی گمراه کننده باشد. با توسل به روش تعادل عمومی قابل محاسبه، می­توان اثرات تغییر در متغیرهای برون­زا بر متغیرهای درون­زا را با در نظر گرفتن اطلاعات بخش­ها و بازارهای مختلف اقتصادی و بکارگیری اطلاعات دنیای واقعی بررسی و پیش بینی نمود. تحقیق حاضر به دنبال آن است که با استفاده از مدل تعادل عمومی قابل محاسبه ( CGE ) به بررسی اثر آزاد سازی تجاری در ایران، از طریق کاهش تدریجی و حذف کامل تعرفه­ها و یارانه­های پرداختی به بخش­های مختلف، بر قدرت رقابت پذیری بین المللی این بخش­ها بپردازد، علاوه بر این ­ که می توان سایر آثار ایجاد شده را نیز تحلیل نمود. در این مطالعه، عمده­ترین منبع اطلاعاتی مورد استفاده، ماتریس حسابداری اجتماعی 1380 است، به طوری که در برآورد مدل CGE از نرم افزار GAMS استفاده شده است. به طور کلی نتایج به دست آمده از این مطالعه حاکی از آن است که، آزادسازی تجاری حداقل در کوتاه مدت قدرت رقابت­پذیری بین المللی بخش­ها را تحت تاثیر چندانی قرار نمی­دهد.