همراستایی استراتژیک

امروزه فناوری اطلاعات علاوه بر تسهیل امور عملیاتی، نقشی استراتژیک در تحقق اهداف کسب و کار سازمان‌ها دارد به‌طوری‌که سازمان ها به منظور تحقق نقش استراتژیک فناوری اطلاعات، ملزم به تدوین برنامه استراتژیک فناوری اطلاعات هستند. بدین ترتیب برنامه‌ریزی استراتژیک فناوری اطلاعات نقشی حیاتی در ایجاد همراستایی بین کاربری‌های فناوری اطلاعات با استراتژی‌های کسب و کار سازمان دارد. تا کنون چارچوب‌های متفاوتی برای تدوین برنامه استراتژیک فناوری اطلاعات ارائه شده است ولی هنوز سازمان‌ها در تدوین این برنامه حیاتی با مشکلاتی مواجه هستند که نهایتاً این مشکلات منجر به شکست برنامه‌های تدوین شده می‌گردد. مقاله حاضر سعی دارد با شناسایی عوامل سازمانی موثر بر موفقیت برنامه‌ریزی استراتژیک فناوری اطلاعات و با استفاده از تکنیک آماری مدل معادلات ساختاری، مدلی را برای موفقیت برنامه‌ریزی استراتژیک فناوری اطلاعات ارائه دهد. مدل ارائه شده تلاشی است که برای اولین بار ارائه شده و هیچ مدل مشابهی در تحقیقات داخل یا خارج از کشور ارائه نشده است. همچنین عوامل سازمانی موثر هم، با بررسی تحقیقات مختلف و یکپارچه‌سازی نتایج آن‌ها شناسایی و گردآوری شده است.

برای نیل به بازاریابی الکترونیکی و تعیین عوامل تاثیرگذار بر توانمندی نهادهای اقتصادی در به کارگیری آن موارد زیر در نظر گرفته می شود: عدم شناخت توانمندی های لازم برای پیاده سازی و به کارگیری فناوری اطلاعات- درک نادرست از زمان و مکان کاربرد فناوری در فرآیندهای کسب و کار- فقدان زیرساخت های سازمانی لازم برای استفاده از فناوری- سرمایه گذاری کلان بی برنامه در زمینه فناوری اطلاعات که گاهی منجر به ایجاد ارزش تجاری قابل قبول نمی شود و بازده مطلوبی عاید شرکت نمی گردد. تحقیق حاضر از نظر هدف تحقیقی کاربردی است که در جمع آوری اطلاعات ...

این پژوهش با هدف بررسی و ارزیابی همراستایی استراتژیک کسب وکار و فناوری اطلاعات از دیدگاه مدیران سازمان انجام گرفته است. تحقیق حاضر با مدل سطح بلوغ همراستایی استراتژیک لوفتمن و عوامل ارتقای همراستایی گارتلن و شنکز همراستایی را ارزیابی کرده است. جامعة آماری تحقیق حاضر مدیران مؤسسة پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی (53 نفر) می باشند که به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفته اند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است. میانگین همراستایی استراتژیک نشان می دهد، مؤسسه در سطح دوم بلوغ همراستایی (مرحلة تعهد) قرار دارد. از میان ابعاد همراستایی استراتژیک، ابعاد ارتباطات، شایستگی و ارزش سازمانی، مدیریت و سطح اعمال اختیار، حیطة عمل و زیرساخت فناوری و مهارت ها در سطح دوم و بعد مشارکت در سطح سوم قرار گرفت. مدیران کسب وکار و مدیران فناوری اطلاعات، هر دو بلوغ همراستایی را در سطح دوم ارزیابی کردند.

همراستایی استراتژی های کسب و کار و استراتژی های فناوری اطلاعات مفهومی است که نشان دهنده ارتباط ایده آل و دوطرفه میان فعالیت ها و سازماندهی کسب و کار از سویی و فناوری اطلاعات از سوی دیگر، به منظور دستیابی به اهداف سازمانی است. از این رو در این مقاله سعی شد تا تأثیر همراستایی استراتژی های کسب و کار و استراتژی های فناوری اطلاعات بر میزان موفقیت شرکت های بیمه ای اندازه گیری و مورد بررسی قرار گیرد. در این مطالعه، میزان بلوغ همراستایی استراتژیک در 19 شرکت بیمه ای فعال، بر اساس مدل لوفتمن (2000)، اندازه گیری شد. همچنین از طریق مراجعه به آمار رسمی منتشر شده از طرف بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران، وضعیت سهم بازار، سودآوری و بازده سرمایه گذاری، به عنوان شاخص های موفقیت این شرکت ها، استخراج گردید. هدف از جمع آوری و تحلیل این اطلاعات پاسخگویی به این سوال اصلی بود که آیا همراستایی استراتژی های کسب کار و استراتژی های فناوری اطلاعات بر موفقیت شرکت های بیمه ای تأثیر مثبتی داشته است؟ نتایج تأثیر عوامل متعددی بر میزان همراستایی استراتژی های کسب و کار و استراتژی های فناوری اطلاعات و تأثیر این همراستایی استراتژیک بر موفقیت شرکت های بیمه ای را نشان داده است.

به کارگیری و پیاده سازی ابتکارات دورکاری یک چالش فنی- اجتماعی است که بر سطوح استراتژیک و عملیاتی سازمان ها تاثیرگذار است. درحالی که، در بسیاری از این ابتکارات به دلیل فقدان نگرش همه جانبه به عوامل موثر بر پیاده سازی، چنین مجموعه های مجازی با شکست مواجه می شوند و کارمندان چنین ابتکارات شکست خورده ای، به محیط های اداری سنتی باز می گردند. بدین منظور، قبل از پیاده-سازی ابتکارات دورکاری، باید میزان آمادگی سازمان ها، ارزیابی شود و سازمان، قبل از به کارگیری دورکاری، وضعیت کنونی خود را برای پیاده سازی موفق مشخص نماید. بر این اساس، هدف این تحقیق بررسی آمادگی سازمانی در پیاده سازی محیط کاری مجازی و عوامل مرتبط با بکارگیری موفق ابتکارات دورکاری می باشد. شناسایی چنین عواملی کمک می کند تا مدیران قادر به شناسایی نقاط قوت و ضعف سازمان خود در رابطه با پیاده سازی ابتکارات دورکاری می باشند. رویکردمقالهحاضرآمیختهاست.برایاستخراج عواملاز15مصاحبهانجامگرفتهبا مدیران و کارکنان سازمان های دولتی و کارشناسان حوزه دورکاری، ازروشتحلیلتِماستفادهشد. نتایج روش کیفی بیانگر آن است که عوامل ویژگی های کارکنان، ویژگی های سرپرستان و مدیران، عوامل فن آورانه، ویژگی های شغلی، عوامل محیطی، همراستایی استراتژیک برنامه های دورکاری با ماموریت اساسی سازمان و فرهنگ سازمانی بر میزان آمادگی سازمان ها در پیاده-سازی ابتکارات دورکاری تاثیر گذار است. سپس با نظر سنجی از خبرگان حوزه دورکاری، وزن مربوطه به ابعاد چارچوب ارزیابی توسعه مورد محاسبه قرار گرفته است. در نهایت به با استفاده مطالعه موردی کمی، چارچوب توسعه یافته به اندازه گیری آمادگی دانشگاه علوم پزشکی قم پرداخته است.

در این نوشتار ابزاری ساده و منعطف معرفی می شود که میزان بلوغ سازمان در همراستایی استراتژیک میان IT و کسب وکار را اندازه گیری می کند. این ابزار که بر اساس مدل بلوغ همراستایی استراتژی (SAMM) لوفتمن طراحی شده است، در شرکت های برید، کاسپین و سپهر برای ارزیابی مورد استفاده قرار گرفت. بدین منظور 36 پرسش نامه در میان مدیران فناوری اطلاعات توزیع شد و درنهایت برای به دست آوردن سطح دقیق بلوغ سازمانی، از گروه کانونی بهره برده شد، برای انجام این کار نشستی با حضور 13 نفر از مدیران ارشد این سه سازمان برگزار شد و درجه ی بلوغ همراستایی آنها تعیین شد. نتایج نشان داد که این شرکت ها از نظر بُعد مشارکت و ارتباطات وضعیت مناسبی دارند؛ ولی از لحاظ نحوه ی اداره ی امور، وضعیت چندان مناسب نیست. همچنین سطح بلوغ شرکت های، برید، کاسپین و سپهر، به ترتیب برابر سطح سوم، دوم و دوم ارزیابی شد.

عدم وجود مکانیزم های صحیح ارزیابی ابتکارات دانشی، سرمایه گذاری ها در حوزه مدیریت دانش را در ذهن مدیران به مد زود گذر و هزینه اضافی تبدیل نموده است. مدل های بلوغ مدیریت دانش به سازمان ها در ارزیابی پروژه های مدیریت دانش و اتخاذ استراتژی مناسب برای پیشرفت کمک می کند. علی رغم مدل ها و چارچوب های مختلفی که درباره بلوغ مدیریت دانش وجود دارد، لیکن مدل جامعی که ابعاد چندگانه مدیریت دانش را به صورت یکپارچه برای دستیابی به همراستایی استراتژیک مدیریت دانش و کسب و کار در نظر بگیرد، تا کنون ارائه نشده است. در این مقاله به منظور تبیین یک مدل جامع، کلیه ابعاد بلوغ از طریق مرور سیستماتیک ادبیات به کمک روش تحقیق کیفی فراترکیب(متا سنتز) شناسایی گردیده است. سپس میزان اهمیت و اولویت هر یک از عوامل پیشنهادی به کمک روش کمی انتروپی شانون براساس رویکرد تحلیل محتوا تعیین گردیده است بطوریکه هم از لحاظ روش شناسی و هم نتایج این پژوهش دارای نوآوری می باشد.