هرست

انتخاب محتوای تعلیم و تربیت همواره در زمره مسائل مهم مورد بحث فیلسوفان و اندیشمندان عرصه تعلیم و تربیت بوده است. این مسئله امروزه با توجه به افزایش روزافزون دانش جایگاه ویژه ای پیدا نموده است و همواره این پرسش مطرح است که از میان فوج عظیم دانش های عصر حاضر کدام دانش ها برای ارائه در نهادهای تعلیم و تربیت اهمیت دارد. پل هرست یکی از فیلسوفان برجسته قرن بیستم در انگلستان و یکی از بنیان گذاران مکتب فلسفی و تربیتی لندن، نظریه «اشکال دانش» را در حوزه معرفت شناسی ارائه داد و این اشکال را به عنوان محتوای تعلیم و تربیت همگانی معرفی نمود. در این مقاله با روش توصیفی تحلیلی، نظریه «اشکال دانش» هرست مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است و اصول انتخاب محتوا مبتنی بر شکل گیری نظریه معرفت شناسی مذکور ارائه شده است.

هدف اصلی این مقاله، بررسی و نقد چالش های نظری در باب امکان تربیت دینی (بی معنایی دانش تربیت دینی، تلقینی بودن تربیت دینی و عدم امكان فهم مستقل گزاره های دینی) می باشد. نتایج به دست آمده نشان داد که «دانش تربیت دینی» معنادار است؛ زیرا دانش تربیت دینی نمی تواند کاملاً مستقل و بریده از فرهنگ و دین حاکم بر جامعه باشد. تربیت دینی درصورت لزوم تلقینی نیست و تلقینی بودن یا نبودن آن وابسته به روش مورداستفاده در تربیت دینی است. امکان فهم مستقل گزاره های دینی نیز وجود دارد؛ زیرا دین صورت دانشی مستقل و متمایزی نیست و چنانچه فرض کنیم که دین، صورت دانشی مستقل و متمایزی است، بازهم امکان فهم مستقل گزاره های دینی وجود دارد. با این توضیح که فهم یک صورت دانشی مستقل، مستلزم فهم (نه پذیرش و باور) برخی گزاره های پایه ای آن است.

هدف اصلی این مقاله بررسی عناصر برنامه درسی از دیدگاه متفکران مکتب فلسفی لندن هرست و پیترز بود. مقاله مروری با استفاده از مطالعات گذشته و جستجوی مقالات مختلف با استفاده از پایگاه اطلاعاتی نورمگز، گوگل اسکولار، سیلولیکا و کمبریج ... صورت پذیرفت. روش نمونه گیری 50 مقاله گردآوری شد که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 20 مقاله انتخاب کرده به بررسی آن پرداخته شد نتایج پژوهش نشان داد. پیترز و هرست، سیستم آموزشی مبتنی بر روشنفکری که بر اساس معیارهای معرفتی عینی ساخته شده از طریق آن دانش آموزان می توانند وارد شیوه ای از یادگیری شوند که بر درک عقلانی یک موضوع شود، تأکید می کردند. طیف گسترده ای از سیستم های دانش تثبیت شده چنین آموزشی، باروحیه آموزش آزادانه و برخلاف آموزش تخصصی، باهدف رشد فکری همه جانبه دانش آموزان است و همچنین برای دستیابی به زندگی خوب مفید باشد. پیترز و هرست قطعاً سهم قابل توجهی در گفتمان آموزشی ما داشته اند.