فناوری های تحول آفرین

امروزه شرکت های استارت آپ دانش بنیان نقش مهمی در پیش برد رشد اقتصادی ایفا می نمایند، از این رو پیشرفت کشورها در گرو حمایت از شرکت های استارت آپ دانش بنیان می باشد. از طرفی سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی به عنوان راهنمایی در جهت اهداف اقتصادی، نیازمند تدوین نقشه راه پیاده سازی در عرصه های مختلف است. بنابراین هدف اصلی این پژوهش طراحی مدل و شناسایی عوامل مؤثر بر بیمه گری شرکت های استارت آپ دانش بنیان در حوزه فین تک با رویکرد تحقق بند دوم اهداف اقتصاد مقاومتی می باشد. روش تحقیق مقاله حاضر، کیفی و بر مبنای نظریه پردازی داده بنیاد است. گردآوری داده ها از طریق مصاحبه و نمونه گیری هدفمند و نظری صورت پذیرفت. نتایج حاصل، مبین آن است که شرایط علّی موجبات لازم جهت تدوین قوانین و رگولاتوری در صنعت بیمه را به وجود می آورند. در صورت فراهم بودن شرایط زمینه ای از یک سو و بحران کووید 19 به عنوان شرایط مداخله گر از سوی دیگر، راهبردهای بیمه گری تحت تأثیر قرار می گیرند. این راهبردها شامل: تعامل مداوم حاکمیت با مدیران و فناوران صنعت بیمه، تدوین استراتژی بیمه گری هوشمند، تغییر فرآیندهای بیمه گری هوشمند و پلتفرم و داده محوری می باشند که پیامدهایی همچون تدوین محصولات بیمه گری هوشمند، بکارگیری فناوری های تحول آفرین، توسعه و رشد چند بعدی و چند جهتی و مدیریت هوشمندانه ریسک را به دنبال خواهند داشت.

در محیط رقابتی امروز، حیات و بقای سازمان به پیاده سازی و بکارگیری ابزارهای تحول دیجیتال در سازمان مرتبط می باشد. اما یکی از مهمترین موضوعات رفع ابهامات این موضوع در صنعت بیمه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی موانع و چالش های موجود در حوزه تحول دیجیتال به روش تحلیل محتوا انجام شده است. روش پژوهش این تحقیق از منظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از منظر گردآوری داده ها از نوع تحقیقات کیفی است. جامعه پژوهش شامل مرور مقالات موجود و اظهارات صاحبنظران بیمه (مندرج در سایت ها) و اعتبارسنجی آن اظهارات از طریق پنج نفر از متخصصان صنعت در قالب پرسشنامه در حوزه موضوعی چالش های تحول دیجیتال انجام گرفته است. نتایج تحقیق و تحلیل داده های مربوطه، چالش ها را در دو دسته کلی قرار می دهد. طبق یافته های تحقیق چالش های تحول دیجیتال به دو بخش درونی و بیرونی تقسیم می شوند که البته هر یک شامل چندین مقوله می باشند. در نهایت نسبت به ارائه راهکارهای مربوط به مرتفع نمودن چالش های موضوع پرداخته شده است.

زمینه و هدف: هوشمندسازی یکی از کلان روندهای جهانی است و فناوری ها نقشی تعیین کننده را در تحقق هوشمندی دولت ها، شهرها، سازمان ها و جامعه برعهده دارند و بر ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، انتظامی و امنیتی جوامع تأثیری مثبت یا منفی برجای می گذارند. طبیعی است که برقراری نظم و امنیت در یک جامعه هوشمند، نیازمند حضور یک پلیس هوشمند است تا بتواند ازطریق جمع آوری و تحلیل داده ها به پیش بینی، پیشگیری، بازدارندگی و درنهایت، اقدام هوشمند در مواجهه با جرایم منجر گردد. بررسی ها حاکی از این است که نبود یک نظریه بومی سبب شده است که تاکنون تلاش های انجام شده نتواند تصویری درست، شفاف و جامع از پلیس هوشمند ارائه نماید و براین اساس، برخورداری از تصویری روشن و توافق شده از هوشمندی فناوری پایه پلیس با استفاده از نمایه های روشن و مختلف، در جهت کاهش ابهامات و سردرگمی ها، بسیار راهگشا و بااهمیت است.روش: نوشته حاضر پژوهشی کیفی است که با رویکرد تحقیق در عملیات نرم و روش شناسی سیستم های نرم انجام گرفته است و تلاشی است افزون بر کوشش های گذشته (باز پژوهی)، با هدف شناسایی خاستگاه های فناوری پلیس هوشمند به منظور نظریه پردازی، که بااستفاده از بررسی اسنادی و مطالعات کتابخانه ای و همچنین، تشکیل پانل خبرگی از نخبگان علمی و خبرگان سازمانی صورت پذیرفته است.یافته ها: نظریه پلیس هوشمند فناوری پایه، دارای خاستگاه نظری فناوی، خاستگاه نظری پلیس هوشمند و خاستگاه تجربی پلیس هوشمند است. نتایج: مفاهیم، مباحث فلسفی و دیدگاه های پیرامون فناوری، شاخص ها، نظریه ها و گفتمان های توسعه و به کارگیری فناوری، انقلاب های صنعتی، نقش فناوری اطلاعات در سازمان ها، سامانه های اطلاعاتی، فناوری های تحول آفرین، نظریه های پلیسی و شاخص های پلیس هوشمند، از مهم ترین خاستگاه های شکل دهی به نظریه پلیس هوشمند فناوری پایه به شمار می روند. 

پیدایش فضای مجازی یکی از بزرگ ترین نمادهای تحول جهانی در عصر حاضر است و فناوری های تحول آفرین آن زندگی بشر را در تمام سطوح و ابعاد فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، امنیتی، دفاعی و انتظامی تحت تأثیر قرار داده است. امروزه، انتظام بخشی فضای مجازی از مهم ترین چالش های پیش روی دولت ها است. استقرار نظم و امنیت و تأمین آسایش عمومی و فردی افراد جامعه، مأموریت نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران است و با عنایت به درهم تنیدگی زندگی مردم در فضای واقعی و مجازی، برقراری نظم و امنیت در فضای مجازی نیز برعهده این نیرو می باشد و انجام این مأموریت مهم نیز فقط با استفاده از روش ها و شیوه های سنتی امکان پذیر نخواهدبود. فناوری های تحول آفرین فضای مجازی به دلیل ایجاد قابلیت های انتظامی جدید، رویکردی نو، برای رفع مشکلات و موانع می باشد. پژوهش حاضر که به شیوه توصیفی  پیمایشی انجام شده است، به دنبال بررسی تأثیر فناوری های تحول آفرین بر انتظام بخشی فضای مجازی کشور است و جامعه آماری آن شامل مدیران و کارشناسان ارشد پلیس فتا، پلیس های تخصصی و مدیران مرکز مطالعات راهبردی ناجا می باشند. این پژوهش در پی تعیین مهم ترین حوزه ها و تأثیرات مثبت فناوری های تحول آفرین برای ارتقای مأموریت انتظام بخشی فضای مجازی نیروی انتظامی است که برخی از آنها عبارتند از افزایش تعامل پلیس در قالب سکوهای جدید انتظامی و اشتراک اطلاعات، پایش هوشمندانه صحنه حوادث و محیط عملیاتی پلیس، توسعه و تسهیل کشف جرم با کمک ادله دیجیتال و نیز توسعه و تعمیق شبکه اطلاعات مردم پایه.