حمایت اجتماعی خانواده

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین شیوه های حل تعارض والدین و حمایت اجتماعی خانواده با احساس تنهایی فرزندان مورد مطالعه قرار گرفته است. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه آخر مقطع دبستان شهر رشت، که با توجه به نوع پژوهش و تعداد متغیرها به روش تصادفی خوشه ای200 نفر بعنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب گردیده است. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های؛ حمایت اجتماعی– مقیاس خانواده (1988)؛ شیوه های حل تعارض والد- فرزند اشتراوس (1990) و مقیاس احساس تنهایی اشیر و همکاران (1984) استفاده شده است. داده های آماری به روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. نتایج نشان می دهد رابطه بین شیوه های حل تعارض والدین و حمایت اجتماعی خانواده با احساس تنهایی فرزندان از نظر آماری معنی دار بوده و استدلال مادر بعنوان قویترین متغیر پیش بین توانسته است، 11 درصد واریانس احساس تنهایی فرزندان را تبیین کند. استدلال پدر نقش معنی داری در تبیین واریانس احساس تنهایی فرزندان نداشت.

این پژوهش با هدف تعیین نقش حمایت اجتماعی خانواده و دوستان در پیش بینی اضطراب کرونا در دانشجویان انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 100 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده از مقیاس اضطراب بیماری کرونا و مقیاس حمایت اجتماعی ثامنی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه صورت گرفت. یافته ها نشان داد بین حمایت اجتماعی دوستان (317/0-r=، 01/0P<) و حمایت اجتماعی خانواده (355/0-r=، 01/0P<) با اضطراب کرونا در دانشجویان رابطه وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 2/32 درصد از اضطراب کرونا در دانشجویان توسط حمایت اجتماعی خانواده و دوستان تبیین می شود. با توجه نتایج به دست آمده می توان تمهیداتی در خصوص افزایش حمایت اجتماعی خانواده و دوستان با رعایت شرایط پروتکل بهداشتی به منظور کاهش اضطراب کرونا تدارک دید.

هدف از مطالعه حاضر تعیین نقش تاب آوری و حمایت اجتماعی خانواده در پیش بینی اضطراب کرونا در پرستاران بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه پرستاران و بهیاران شاغل در شهرستان زرندیه در نیمه دوم سال 1399 بودند که تعداد 100 نفر به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده از مقیاس اضطراب بیماری کرونا، تاب آوری کانر و دیویدسون و مقیاس حمایت اجتماعی ثامنی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه صورت گرفت. یافته ها نشان داد بین تاب آوری و حمایت اجتماعی خانواده با اضطراب کرونا در پرستاران همبستگی منفی و معناداری وجود داشت (01/0P<). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای تاب آوری و حمایت اجتماعی خانواده 40 درصد از واریانس اضطراب کرونا در پرستاران به صورت معناداری تبیین کردند. نتایج به دست آمده بر اهمیت متغیرهای تاب آوری و حمایت اجتماعی خانواده در پیش بینی اضطراب کرونا در پرستاران تاکید دارد.

هدف این پژوهش، بررسی نقش واسطه ای صفات سنگدلی_فقدان همدلی در رابطه بین حمایت اجتماعی خانواده و قلدری نوجوانان بود. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه در سال تحصیلی 99_1398 بود. شرکت کنندگان پژوهش شامل 200 نفر از دانش آموزان دختر پایه های دهم تا دوازدهم بودند که به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه شیوع قلدری (BPQ؛ ریگبی و اسلی، 1995)، مقیاس حمایت اجتماعی خانواده (PSS_Fa؛ پروسیدانو و هلر، 1983) و سیاهه سنگدلی_فقدان همدلی (ICU؛ فریک، 2004) پاسخ دادند. برای بررسی مدل پژوهش، از روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطه بین متغیر حمایت اجتماعی خانواده با صفات سنگدلی_فقدان همدلی (001/0P<، 26/0_=β) و قلدری (001/0P<، 41/0_=β) نوجوانان منفی و معنادار بود. رابطه بین متغیر صفات سنگدلی_فقدان همدلی با قلدری نوجوانان مثبت و معنادار بود (001/0P<، 49/0= β). همچنین یافته های حاصل از روش تحلیل مسیر حاکی از معناداری نقش واسطه ای سنگدلی_فقدان همدلی در رابطه بین حمایت اجتماعی خانواده و قلدری بود (001/0P<، 13/0_=). نتایج این پژوهش به گسترش مفاهیم و فرضیه های موجود در زمینه حمایت والدین و قلدری با در نظر گرفتن نقش مفاهیم روان شناختی مانند سنگدلی_فقدان همدلی کمک می کند. این نتایج را می-توان در تدوین برنامه های پیشگیرانه در حوزه قلدری نوجوانان و درمان آن به کار برد.

بدون تردید قانون و قانون گرایی، مایه قوام و دوام جوامع و سامان یافتن اداره توانمند هر جامعه است، اما این واقعیت را نمی توان نادیده گرفت که در اجتماع گاه شاهد وقوع پدیده ناهنجار قانون گریزی و تخلف از قانون از سوی شهروندان هستیم. بدیهی است قانون گریزی مانند هر پدیده منفی دیگر که خاصیت آسیب رسانی دارد، می تواند در طولانی مدت خسارات جبران ناپذیری بر پیکره جامعه وارد کند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه جامعه شناختی رابطه حمایت اجتماعی خانواده و قانون گریزی در بین شهروندان 18 تا 30 سال شهر ساری انجام شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری تمامی شهروندان 18 تا 30 سال شهر ساری به تعداد 90000 هزار نفر بود که براساس فرمول کوکران، 383 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و بین آن ها پرسش نامه حمایت خانواده و قانون گریزی توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در بخش آمار توصیفی از جداول فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی از آزمون های همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چند متغیری و تحلیل واریانس یک راهه با استفاده از نرم افزار 26 SPSS استفاده شد. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون نشان داد، بین حمایت اجتماعی خانواده، تجارب حاصل از خانواده، ادراکات حاصل از خانواده، احساسات حاصل از خانواده با قانون گریزی در بین شهروندان 18 تا 30 سال شهر ساری همبستگی منفی و معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد که تجارب حاصل از خانواده با بیشترین مقدار بتا به عنوان بهترین پیش بینی کننده قانون گریزی در بین شهروندان 18 تا 30 سال شهر ساری است. همچنین یافته ها نشان داد، بین میزان برخورداری از حمایت اجتماعی خانواده و قانون گریزی در بین شهروندان 18 تا 30 سال شهر ساری تفاوت معنا داری وجود دارد.