جامعه المصطفی

مرکز آموزش زبان و معارف اسلامی (مدرسه المهدی) وابسته به جامعه المصطفی  یکی از با سابقه ترین مراکز آموزش زبان فارسی است. طلاب غیر ایرانی قبل از شروع تحصیل در جامعه المصطفی در مدت شش ماه زبان فارسی را در این مرکز فرا می گیرند. آموزش زبان فارسی با مشکات و آسیب هایی همراه است که شناخت آنها جهت چاره جویی برای رفع آنها، لازم و ضروری است. پژوهش حاضر با عنوان «آسیب شناسی محتوای آموزش زبان فارسی در مرکز آموزش زبان و معارف اسامی» این امر را بررسی و تحلیل کرده است. برای این منظور، نگارندگان، از شیوۀ پرسش نامه و مصاحبه با زبان  آموزان و مدرسان زبان فارسی و معارف اسامی در مرکز آموزش زبان جامعه المصطفی در قم استفاده کرده و آسیبها و مشکات موجود را از دید طلاب و مدرسان از منظر محتوای درسی، بررسی و یافتهها را تحلیل کردهاند.در این تحقیق، کتاب های درسی، کتاب های کار و کمک درسی و فیلم های آموزشی، از دید طلاب و مدرسان، بررسی و ارزیابی شده اند. برمبنای این پژوهش در کنار نقاط ّ قوت، مهمترین آسیب های محتوای آموزش زبان فارسی عبارتند از: به روز نبودن متون آموزشی، نبودن فیلم های مناسب برای آموزش زبان فارسی، نبود هماهنگی کامل بین گروه های علمی برای تدوین کتاب های درسی. در پایان نیز راهکارهایی برای ارتقای کیفیت محتوای آموزش زبان فارسی در مدرسه المهدی پیشنهاد شده است.

انگاره های بین فرهنگی تصاویر ذهنی انتزاعی هستند که انسان ها از یکدیگر و چیزهای موجود در جهان می سازند و بدین وسیله جهان را فهم پذیرتر می کنند. این پژوهش به مطالعه انگاره های بین فرهنگی دانشجویان روس جامعه المصطفی پیش و پس از ورود به ایران، می پردازد. به این جهت از نظریه انگاره های بین فرهنگی به عنوان بخش نظری پژوهش استفاده شده است. از میان انواع انگاره های بین فرهنگی، دو انگاره خویشتن و شخصی مورد استفاده قرار گرفت. روش پژوهش حاضر، کیفی است و برای گردآوری داده ها از تکنیک مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شده است. در مجموع با 12 نفر از دانشجویان روس جامعه المصطفی براساس مدل اشباع نظری، مصاحبه شد. برای تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل مضمون استفاده شد. به طور کلی روند انگاره های بین فرهنگی دانشجویان، پیش از ورود، خطی، مثبت و یکدست بوده است، اما پس از ورود دستخوش تغییراتی شده و چندگانه می شود. انگاره های پیشینی دانشجویان روسی، «متدین»، «همراه با نظام سیاسی ایران» و «اخلاق مدار» بوده است؛ اما این انگاره ها پس از ورود به ایران تغییر پیدا کرده و مخالف آن ها انگاره های بین فرهنگی دانشجویان روسی را برساخته است. دانشجویان روسی پس از ورود به ایران انگاره های مثبتی مانند«بازنمایی قدرتمندی»، «نیک کنشی» و «مناسک گرایی» را نیز برساختند. همچنین رفتار مردم ایران در خصوص تحصیل دانشجویان در ایران باعث ساخت انگاره خویشتن منفی(انگاره های منفی دیگران درباره آن ها) مانند «رفاه در کشور روسیه» و «سازنده فقر» در مصاحبه شوندگان روسی شده است. به عبارتی دانشجویان دچار پروتوتایپ و مگاپروتوتایپ شناختی شده اند.