سامانه های هوشمند

اهداف: مدل سازی داده ای ساخت یک فرآیند مبتنی بر مدل سه بعدی است که بینش و ابزارهایی را جهت تغییر رویکرد آموزشی مهیا نموده است. هدف از این تحقیق، آزمونِ یک ساختار آموزشی فعال و سازنده گرا با محوریت رویکرد مدل سازی داده ای ساخت و کاربرد این شیوه در ارتقای خلاقیت دانشجویان معماری در دروس فن ساختمان است. روش ها: آزمون تحقیق به شیوه شبه آزمایشی با گروه های آزمایشی و کنترل، و با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. پیش آزمون با انجام آزمون خلاقیت تورنس و انجام دو تکلیف طراحی، و برای پس آزمون از آزمون آماری یو من-ویتنی استفاده شد. یافته ها: یافته ها تفاوت معناداری بین دو گروه نشان نداد و این دو گروه از نظر خلاقیت و عملکرد با هم مشابهت داشتند. اما با انجام پس آزمون، گروه آزمایشی در شاخص های فنی بودن کانسپت، هماهنگی عملکردها و مسائل اجرایی، طرح فنی سایت، کمیت و کیفیت و صحت نقشه های فاز دو، مصالح و جزییات اجرایی، ارائه نقشه ها و نمره کلی، برتری معناداری نسبت به گروه کنترل داشت. نتیجه گیری: به کارگیری روش آموزشی پیشنهادی با محوریت مدل سازی داده ای ساخت، در ارتقای عملکرد کلی دانشجویان گروه آزمایشی تاثیرگذار بوده و برتری معناداری داشت. در خصوص ارتقای خلاقیت دانشجویان تفاوت و برتری معناداری بین دو گروه مشاهده نشد، اما میانگین رتبه های دانشجویان گروه آزمایشی به شکل محسوسی بهتر از گروه کنترل بود. لذا نتایج تحقیق موید افزایش میزان یادگیری دانشجویان با استفاده از این رویکرد آموزشی می باشد.

تفاوت ساختار و عملکردِ «شرکت های ارائه دهنده خدمات هوشمند حمل ونقل» با «شرکت های سنتی حمل ونقل» باعث شده تا فعالیتشان با مشکلات حقوقی بسیاری روبه رو شود. «ماهیت حقوقی» ازجمله مشکلات مطرح در این زمینه است. هدف از پژوهشِ حاضر شناسایی ماهیت حقوقی «شرکت های ارائه دهنده خدمات هوشمند حمل ونقل» در نظام های حقوقی ایران، ایالات متحده امریکا و اتحادیه اروپاست. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی است. روشِ آن توصیفی تحلیلی است و بر پایه اسناد و منابع کتابخانه ای نگاشته شده است. در این تحقیق به مطالعه و بررسیِ شرکت های اسنپ و اوبر پرداخته شده است. این شرکت ها با استفاده از فناوری هایی همچون هوش مصنوعی، تلفن همراه و اینترنت صرفاً به منزله واسطه ای میان راننده و کاربر مسافر معرفی شده اند. ازهمین رو برداشت این است که یکی از طرفین موردِ قراردادِ حمل ونقل نیستند و مسئولیتی نیز در قبال این خدمات ندارند. اما طبق یافته های پژوهش، که برحسب بررسی ساختار فنی و حقوقی عملکرد این شرکت ها به دست آمده است، ادعاهای مذکور رد می شود و مشخص می شود که سهم آن ها فراتر از یک واسطه است. شرکت ها با استفاده از سامانه هایِ هوشمندشان به شدت در روابط میان رانندگان و کاربرانِ خود، ازطریق مطابقت و اتصال آن ها به یکدیگر، تعیین هزینه حمل ونقل، درخواست امتیازدهی به یکدیگر و مدیریت آن ها به موجب امتیازات مذکور و غیره، مداخله می کنند و این امر تعیین کننده ماهیت حقوقی آن هاست. همچنین، شرکت ها با استفاده از «شرایط و قوانین» داخلیِ خود رانندگان و کاربران را در چارچوب قواعدِ آن شرکت قرار می دهند و آن ها را ملزم به رعایت مقرراتِ خویش می کنند. درنتیجه، این عوامل سبب شده اند که دولت هایِ گوناگون ماهیت حقوقیِ این شرکت ها را با تصویب مقررات مخصوص یا شناسایی در قالب یکی از نهادهایِ موجودْ مشمولِ مقررات حوزه «حمل ونقل» کنند و آن ها را با عنوان «متصدی حمل ونقل» معرفی کنند.

هدف از انجام این تحقیق ، ارزیابی توانمندهای تکنولوژیک در س ازمان صدا و سیما و اولویت بندی آن با تکنیک تحلیل شبکه ای ANP در راستای ارائه راهکارهای بهبود است، این تحقیق یک تحقیق پیمایشی-توصیفی و از نوع ک اربردی بوده و جامعه آماری آن خبرگ ان سازمان صدا وسیما در حوزه تکنولوژی می باشند که بدلیل محدودیت جامعه آماری از روش کل شماری استفاده شده است و با توجه به اینکه این تحقیق بصورت خاص در سازمان صدا و سیما صورت گرفته، از نوع مطالعه موردی است. در این پژوهش ابتدا با تهیه طرح تحقیق، به روش کتابخانه ای اقدام به مطالعه پیشینه تحقیق و جمع آوری ادبیات موضوع نموده، سپس با طراحی الگوی مفهومی پیشنهادی به روش میدانی پرسشنامه ای با طیف لیکرت طراحی و با نظر خبرگان رسانه پس از تعدیل به 36 شاخص با تاثیر بیشتر در ارزیابی توانمندی تکنولوژی دست یافتیم که این شاخص ها در 5 بعد(عامل) اصلی: 1- بعد توانمندی شناس ایی وگزینش تکنولوژی (با 6 شاخص) 2- بعد توانمندی بهره ب رداری از تکنولوژی(با 5 شاخص) 3- بعد توانمندی پشتیبانی سیستمی از تکنولوژی(با8 شاخص) 4- بعد توانمندی اش اعه وتجاری سازی تکنولوژی(با8 شاخص) 5- بعد توانمندی مدیریت تکنولوژی (با 9 شاخص) دسته بندی گردیده اند و به این صورت الگوی مناسب ارزیابی توانمندی تکنولوژی در سازمان صدا و سیما طراحی شد. نتایج یافته های تحقیق میزان موفقیت هریک از ابعاد و شاخص های موثر بر توانمندی های تکنولوژیک در سازمان صدا و سیما را مشخص می کند که در مجموع در سطح متوسطی قرار دارند، غیر از توانمندی شناسایی و گزینش تکنولوژی که در مطلوبترین وضعیت فعلی است مابقی زیر سطح هشدار قرار دارند یعنی در منطقه خطرند و بایستی برای بهبود آنها اقدام سریع انجام شود. در اولویت بندی ابعاد اصلی توانمندی های تکنولوژیک از منظر خبرگان باتوجه به مقایسات زوجی با تکنیک ANP و به کمک نرم افزار Super Decisionانجام شد، عامل مدیریت تکنولوژی در رتبه اول و عامل اشاعه و تجاری سازی تکنولوژی در رتبه آخر قرار دارند واین نتایج بدین معناست که مدیریت ارشد رسانه ابتدا بایستی برای بهبود شاخص های مرتبط با بعد توانمندی مدیریت تکنولوژیک رسانه اقدام سریع انجام داده، سپس برتقویت متوازن سایر شاخص های 36 گانه مطابق با این رتبه بندی و ارائه راهکارهای بهبود مطروحه اقدام نماید.

نظام حق اختراع براساس مقررات و ضوابط سنتی خود از جمله جدید بودن، گام ابتکاری و کاربرد صنعتی، اختراعی را شایسته حمایت می داند و شخصی را مستحق دریافت عنوان مخترع می کند. اما در این میان با ظهوری فناوری جدید هوش مصنوعی، این امکان وجود دارد که هوش مصنوعی در بررسی شرایط ماهوی و شکلی اختراعات به نحو شگفت انگیزی مداخله نموده و کیفیت بررسی را ارتقا ببخشد و در نتیجه بر تعداد گواهی نامه های صادره مؤثر باشد. از سویی نقض حق اختراع به-وسیله ی هوش مصنوعی ممکن بوده و مسائلی درباره مسئولیت و جبران خسارت وارده را مطرح میکند. هدف این نوشتار بررسی جایگاه پدیده هوش مصنوعی در نظام حق اختراع کشورها است تا با مطالعه آثار و پیامدهایی که این پدیده برای این نظام حقوقی به همراه خواهد داشت، تغییرات اجتناب ناپذیری را که به اصول و مبانی این نظام های حقوقی تحمیل خواهد کرد شناسایی نماید. بنابراین مقاله حاضر با روش تحلیلی توصیفی سرانجام نتیجه گیری میکند که اولاً بسیاری از اصول و مفاهیم بنیادین این نظام مانند شروط شکلی و ماهوی لازم برای اعطای حمایت دستخوش تغییرات عمده خواهند شد و ثانیاً در موارد نقض حق اختراع ناشی از هوش مصنوعی، امکان انتساب مسئولیت به بازیگران دخیل در این حوزه وجود ندارد.