ادراک کلاس

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه گری ادراک خود (ادراک کنترل و همانندسازی با مدرسه) در رابطه بین ادراک از محیط کلاس و تحصیل گریزی (بیزاری از تحصیل و مدرسه گریزی) دانش آموزان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان کلاس دهم شهر تهران است. مشارکت کنندگان شامل 661 دانش آموز کلاس دهم دبیرستان ها و هنرستان های شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسش نامه ادراک از محیط کلاس (فراسر و همکاران، 1996) مقیاس ادراک خود (فال و روبرتز، 2012) و مقیاس تحصیل گریزی (خرمایی، 1393) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری با نرم افزار ایموس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد ادراک از محیط کلاس بر ادراک خود (همانندسازی با مدرسه و ادراک کنترل) دانش آموزان به صورت مثبت و معنی دار اثرگذار است و بر تحصیل گریزی (بیزاری از تحصیل و مدرسه گریزی) نیز به صورت منفی و معنی دار اثر دارد. ادراک از محیط کلاس همچنین با واسطه گری همانندسازی با مدرسه و ادراک کنترل توانست به طور غیرمستقیم تحصیل گریزی را پیش بینی کند. همچنین نتایج نشان داد افزایش ادراک از محیط کلاس در دانش آموزان از طریق همانندسازی با مدرسه و ادراک کنترل، موجبات کاهش تحصیل گریزی دانش آموزان می شود. بنابراین طراحی فضاهای آموزشی مناسب و تعلیم کادر آموزشی در جهت رشد ادارک خود دانش آموزان به منظور پیشگیری از پیامدهای منفی تحصیلی امری ضروری به نظر می رسد.

مقدمه و هدف :  آموزش و پرورش سالیانه هزینه قابل توجهی صرف تحصیل دانش آموزان می کند و افت تحصیلی دانش آموزان علاوه بر اینکه موجب هدر رفت هزینه های کشور می شود منابع نیروی انسانی نسل آینده را در معرض خطر قرار می دهد؛ بنابراین این مطالعه با هدف بررسی نقش میانجی ارضای نیازهای روان شناختی در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و ادراک از محیط کلاس با خودتنظیمی تحصیلی صورت گرفت. مواد و روش ها : در این مطالعه توصیفی-همبستگی تعداد 225 دانش آموز دختر دوره دوم متوسطه از میان دانش آموزان مدارس شهر شیراز به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های ارضاء نیازهای روان شناختی گانیه (2003)، الگوهای ارتباطی خانواده کوئرنر و فیتزپاتریک (2002)، خودتنظیمی تحصیلی سواری و عرب زاده (1392) و ادراک از محیط کلاس جنتری، گبل و ریزا (2002) را تکمیل کردند. یافته ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS-20 و SMART-PLS-3 با روش آماری معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه تحلیل شدند. یافته ها : . نتایج به دست آمده نشان داد ارضای نیازهای روان شناختی پایه، جهت گیری گفت وشنود و ادراک از محیط کلاس با خودتنظیمی تحصیلی ارتباط معناداری دارند (05/0 > p). همچنین، ارضای نیازهای روان شناختی پایه بین جهت گیری گفت وشنود و ادراک از محیط کلاس با خودتنظیمی تحصیلی نقش واسطه ایفا کرد. بحث و نتیجه گیری: بنابراین بر اساس یافته های به دست آمده در این مطالعه می توان گفت که جدا از عوامل اثرگذار خانوادگی و آموزشی، ارضای نیازهای روان شناختی به عنوان یک متغیر واسطه گر در جهت بهبود عملکرد تحصیلی نقش داشته و می بایست در جهت بهبود خود تنظیمی تحصیلی مد نظر قرار گیرد.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی اثربخشی روش آموزش معکوس و آموزش سنتی بر ادراک کلاس و نگرش تحصیلی دانشجویان در درس آمار صورت گرفته است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی، با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری شامل 150 نفر از دانشجویان دختر رشته ی مشاوره ی دانشگاه فرهنگیان-پردیس فاطمه زهرا (س) در اولین نیم سال 99-98 بود. از میان آن ها، 36 نفر از افرادی که درس آمار را انتخاب کرده بودند، به عنوان نمونه ی تحقیق به صورت هدفمند، در نظر گرفته شدند. دانشجویان به روش تصادفی ساده، در گروه های آموزش معکوس (18 نفر) و آموزش سنتی (18 نفر) جای گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های ادراک کلاس فراسر، فیشر و مک روبی (1996) و نگرش تحصیلی اکبری (1383) جمع آوری شد. گروه مداخله، برنامه ی آموزش معکوس را در قالب ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای و هفته ای یک بار دریافت کرد؛ در حالی که برای گروه کنترل، روش تدریس سنتی اجرا شد. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا)، روش تجزیه و تحلیل تک متغیری (آنکوا) و آزمون تعقیبی بونفرونی، مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد بین اثربخشی روش آموزش معکوس (0.05>P) و آموزش سنتی (0.01>P) بر ادراک کلاس و نگرش تحصیلی، تفاوت معنی دار وجود داشت. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، استفاده از روش آموزش معکوس نسبت به آموزش سنتی، اثربخشی بیشتری بر ادراک کلاس و نگرش تحصیلی داشته است.