دانش آموزان ناسازگار

اﺧﯿﺮاً آﻣ ﻮزش ﻫ ﺎ و ﻣﺪاﺧﻠ ﻪ ﻫ ﺎی ﻫﯿﺠ ﺎﻧﯽ ﺑ ﺮای ﺑﻬﺒ ﻮد ﺳ ﺎزﮔﺎری ﺗﺤﺼ ﯿﻠﯽ داﻧ ﺶ آﻣ ﻮزان ﺑ ه ﺧﺼﻮص داﻧﺶآﻣﻮزان ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮ ایﻦ اﺳﺎس ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑ ﺎ ﻫ ﺪف ﺑررسی ﺗﺎﺛﯿﺮ آﻣﻮزش راﻫﺒﺮدﻫﺎی ﭘﺮدازش ﻫﯿﺠﺎنﻣﺪار ﺑﺮ ﺳﺎزﮔﺎری ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﻧ ﺶ آﻣ ﻮزان ﻧﺎﺳ ﺎزﮔﺎر دوره ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﺷﻬﺮ ﮐﺮﻣﺎن اﻧﺠ ﺎم ﺷ ﺪ. ﻃ ﺮح ﭘ ﮋوﻫﺶ از ﻧ ﻮع ﺷ ﺒﻪ آزﻣﺎیﺸ ﯽ ﺑ ﺎ ﻃ ﺮح ﺷ ﺒﻪ ﭘ ﯿﺶ آزﻣ ون ، ﭘﺲ آزﻣﻮن یا ﮔﺮوه آزﻣ ﺎیﺶ ﮔ ﺮوه ﮔ ﻮاه اﺳ ﺖ. ﺟﺎﻣﻌ ه آﻣ ﺎری ای ﻦ ﭘ ﮋوﻫﺶ داﻧ ﺶ آﻣ ﻮزان ﭘﺴ ر ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر در ﻣﺪارس دوره ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ دوره دوم ﻧﺎﺣﯿه 2 ﺷﻬﺮ ﮐﺮﻣﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻣﺮﮐ ﺰ ﻣﺸ ﺎوره اداره آموزش و ﭘﺮورش ارﺟﺎع داده ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. ﻧﻤﻮﻧه ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﺒ ﺎرت ﺑ ﻮد از 30 داﻧ ﺶآموز دوره متوسطه (هر گروه 15 نفر) که با اجرای آزمون سازگاری (AISS) ناسازگار تشخیص داده شدند یا گمارش تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند. به گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای راهبردهای پردازش هیجان مدار آموزش داده شد و گروه کنترل در این مدت آموزشی دریافت نکردند. دادهﻫ ﺎ ﺑ ﺎ اﺳ ﺘﻔﺎده از ﻣﯿ ﺎﻧﮕﯿﻦ، اﻧﺤ ﺮاف اﺳ ﺘﺎﻧﺪارد و ﺗﺤﻠﯿ ﻞ ﮐﻮاری ﺎﻧﺲ ﺗﺠﺰی ه ﺗﺤﻠﯿ ﻞ ﺷ ﺪ. ﻧﺘ ﺎیﺞ ﻧﺸ ﺎن داد آﻣ ﻮزش راﻫﺒﺮدﻫ ﺎی ﭘ ﺮدازش ﻫﯿﺠ ﺎنﻣ ﺪار ﺑ ﺮ ﺳ ﺎزﮔﺎری ﺗﺤﺼ ﯿﻠﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر دوره ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ در ﺳﻄﺢ P<0/01 ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﺎداری دارد.

هدف مطالعه حاضر تأثیر آموزش مهارت های مقابله ای با رویکرد شناختی-رفتاری مثبت گرا بر شادکامی دانش آموزان متوسطه دارای مشکلات سازگاری بود. تحقیق براساس مطالعات آزمایشی میدانی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. با معرفی معلمان، اجرای آزمون ها و غربالگری، از بین جامعه دانش آموزان دختر 15-14ساله دارای مشکلات سازگاری دوره متوسطه اول شهرستان ساری در سال تحصیلی 94– 1393، 40 نفر انتخاب و با استفاده از روش آرایش تصادفی، 20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار سنجش پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود. سپس دانش آموزان گروه آزمایش به مدت 14 جلسه (هر هفته دو جلسه 5/1ساعته)، تحت آموزش مهارت های مقابله ای با رویکرد شناختی-رفتاری مثبت گرا(فریدنبرگ، b2010) قرار گرفته و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی را دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس بیانگر تفاوت معنادار شادکامی در بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون بوده که نشان می دهد آموزش مهارت های مقابله ای با رویکرد شناختی-رفتاری مثبت گرا می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید جهت افزایش شادکامی و در نتیجه کارآمدی بهتر دانش آموزان دارای مشکلات سازگاری بکار رود.

هدف پژوهش حاضر سنجش صلاحیت دیجیتال دانشجومعلمان با نگاهی به تحول دیجیتال در فرایند یاددهی- یادگیری، با روش توصیفی- پیمایشی و کمّی بود. جامعه آماری همه 1870 دانشجومعلم دانشگاه فرهنگیان قم در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل دادند. حجم نمونه براساس جدول مورگان 318 نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. داده ها با ابزار پرسشنامه جمع آوری شدند که براساس پژوهش باند و همکاران (2018) تنظیم شده بود. تجزیه و تحلیل داده ها برای هدف اصلی پژوهش با آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) انجام گرفت و برای دستیابی به اطلاعات دقیق تر با آزمون یو من ویتنی تأثیر جنسیت بر صلاحیت دیجیتال بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد از دیدگاه دانشجومعلمان کامپیوترها و موتورهای جست وجو بیشترین سودمندی و موک ها و نرم افزارهای مدیریت منابع کمترین سودمندی را در فرایند یاددهی- یادگیری دارند. تعداد شایان توجهی از دانشجومعلمان با برخی ابزارهای مورد سؤال آشنایی ندارند. دانشجومعلمان بیشترین میزان مهارت خود را در به کارگیری پیام رسان ها و شبکه های اجتماعی و کمترین میزان مهارت خود را در کاربست نرم افزارهای آماری و نرم افزارهای مدیریت منابع اعلام کرده اند. در پایان، راهکارهایی برای ارتقای صلاحیت دیجیتال معلمان آینده پیشنهاد شد.